[TAMAMLANDI] Soğuk ve sigara kokan nefesi karanlık sorgu odasında yüzüme çarptığını hissediyorum. Bu karanlık odada yüz hatlarını incelemeye çalışırken kalbimin içinde fırtınalar kopuyor. Bu adam bana lisedeki birini anımsatıyor.
Küfür, argo, kendin...
Yatağına uzanmıştı. Bu yorucu günün biteceğinden emin bile değilken, kafasını yastığa koymuş içine dolan huzurla odasına göz gezdiriyordu. Uyumak istiyordu. Tabii aklına gelen yıllar öncesinde yaşanan meseleler izin verirse.
Manevi babasıydı Lee Pu-reum Jeongin'in. Çocuklarının olamayacağını düşününce yetimhaneden sahiplenmişlerdi. Ama hiç bir zaman üvey olduğunu hissetirmemişti.
Ki sonrasında Chaeryeong doğmuştu. İnsanlar yanılırlar.
Annesi onu doğururken vefat etmişti. Babasıda normal birisi değildi zaten. O bırakmıştı Jeongin'i.
Herkes onu Lee soyadıyla tanırdı. Kimse Yang demeye bile tenezzül etmezdi. Kötü anılar yaşamış olabilirdi o soyadla, düşünmüyor değildi 'acaba bana Yang deseler nasıl olur?' diye.
İçindeki o eksikliği asla kimse kapatamıyordu. En azından şanslıydı. Varlıklı bir ailenin üvey vârisiydi. Onunla birlikte kalan arkadaşları bu kadar şanslı değildi.
Jeongin her zaman iyi yönden bakmayı severdi.
_______________________;)
Kendinize iyi bakın <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
