•Yazar•
Derin bir iç çekti, trafik onu bezdirmişti. Geleceği süre uzadıkça daha çok sıkılmıştı arabada. Emniyet kemerini yavaşça çıkardı. Araba kapısından çıkınca rüzgar saçlarını uçurmaya başlamıştı bile. Tutamları eliyle geri itti, yan koltuğa uzanıp tatlı paketini aldı. Kapıyı kapatıp arabasını kilitledi.
Evin kapısına doğru ilerledi. Oldukça büyüktü, insanların 'gelecekte böyle bir evimin olmasını istiyorum.' diyeceği türdendi.
Zili iki kere çaldı, Ye-eun belirdi kapıda. "Hoş geldin! İçeri buyur lütfen."
Elindeki paketi uzattı, ve içeri girdi. Ev oldukça iyi dekore edilmişti. Salon ve yemek odası birleşikti. "Çok güzelmiş eviniz." yalandan gülümsedi, oldukça gergindi.
"Teşekkür ederiz." eliyle koltukları gösterdi. "Otur. Az sonra çocuklar burada olur."
Kafasıyla onaylayıp, oturdu. Kendisini oldukça gergin hissediyordu. Jisung'un yanına gelmesi için yalvaracak durumdaydı.
Ye-eun gülümseyerek geldi tekrardan. Minnet borcunu ödemek için uğraşıyordu. Ama Seungmin bundan mutlu muydu? Orası muamma.
"Nasılsın oğlum?"
"İyiyim efendim siz nasılsınız?" elinden geldiğince gülümsemeye devam ediyordu.
"Bende iyiyim, teşekkür ederim." tam karşısındaki koltuğa oturdu. "İstersen arayayım Minho'ları, sıkılırsın belki."
"Gerek yok efendim, geleceklerdir elbet."
Başıyla onayladı.
"Seungmin, oppa!" gülümseyerek merdivenlerden iniyordu. "Geleceğinden haberim yoktu."
Ayağa kalktı Seungmin. "Önemli değil Chaer, ama saçların bayağı dağılmış."
Saçlarını geriye doğru attı. "Geleceğini bilseydim toparlardım kendimi."
"Hiç önemli değil."
Beraber oturdular, Seungmin artık biraz daha rahattı. Nerdeyse yakından tanığı birisiyle yan yana olmak iyi hissettiriyordu.
"Nasılsın?"
"Ah gayet iyiyim umarım sende iyisindir."
"Bende iyiyim... O zaman ben şey yapayım... Üstümü değiştireyim gelirim geri..." hızlıca ayağa kalktı.
"Anlaştık."
Merdivenleri hızlıca çıktı, abisinin odasına ilerledi. Heyecanla kapıyı açtı.
"Seungmin gelmiş."
Bıkkınlıkla nefesini verdi. "Geleceğini biliyordum."
"Bu kadar sakin olmanı beklemiyordum." kollarını birleştirdi.
"Benim hakkımda nerdeyse hiç bir şey düşünmeyen birisi için neden çabalayayım?" ayağa kalkıp kapıya yöneldi.
"Hey, hey, hey. Böyle mi gideceksin?" baştan aşağı süzdü abisini.
"Takım mı giyeyim?" gitmeye yeltendi.
Chaeryeong abisinin kolunu sertçe sıktı. "Daha iyi giyinebilirsin."
"Komik oluyorsun Chaer..."
"En azından biraz özensen? Ben demezsem annem der zaten."
"Hayır." kolunu kurtarıp aşağı inmeye başladı.
Oldukça zarif duruyordu. Tanrı'nın özenine lâyık görülmüştü. Naifti bir o kadar da yakışıklı. Ömür adanmaya değecek birisiydi.
"Hoş geldin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sorgu Odası | SeungIn ✓
Fanfiction[TAMAMLANDI] Soğuk ve sigara kokan nefesi karanlık sorgu odasında yüzüme çarptığını hissediyorum. Bu karanlık odada yüz hatlarını incelemeye çalışırken kalbimin içinde fırtınalar kopuyor. Bu adam bana lisedeki birini anımsatıyor. Küfür, argo, kendin...
