[TAMAMLANDI] Soğuk ve sigara kokan nefesi karanlık sorgu odasında yüzüme çarptığını hissediyorum. Bu karanlık odada yüz hatlarını incelemeye çalışırken kalbimin içinde fırtınalar kopuyor. Bu adam bana lisedeki birini anımsatıyor.
Küfür, argo, kendin...
Arkama yaslandım, karanlığın verdiği huzursuzluk yüzüne yansıyordu Ye-eun teyzenin. Teyze demek en uygunu olacaktır. Göğüsü kalkıp iniyordu, hızla. Daha fazla heyecanlandırmamak için başladım.
"Eşinizin düşmanı olmadığını söylemiştiniz."
"Ç-çünkü öyle." gözleri yalvarıyordu, 'beni suçlamayın' diye.
"Bakın iyi düşünün."
Daha da korkmuştu. "Yemin ederim." ağlamak üzereydi.
"Jeongin öz oğlunuz mu?"
Hayır anlamında kafasını salladı.
"Sesli beyan edin."
"Değil." gözlerinden damlalar düşmeye başladı.
"Yaşayan bir aile bireyi var mı?"
"Babası bırakmış onu o cehenneme, yaşıyordur." çenesi titremeye başladı.
"Adı ve soyadını biliyor musunuz?"
"Soyadının Yang olduğunu biliyorum sadece."
"Yetim hanenin adı?"
"Ansan'dı." burnunu çekti.
"Kaç yaşında aldınız?"
"8 aylıktı." elleriyle uğraşıyordu.
"Peki ne kadarlıkken bırakmışlar onu oraya?"
"2 aylıkken."
"Tam ismi Yang Jeongin demi, değiştirmediniz."
"Evet, değiştirmedik."
"Su ister misiniz?"
Olumlu anlamda kafasını salladı. Jisung ben işaret etmeden hemen suyu getirdi.
"Buyurun."
"Teşekkürler."
"Başka bir şeye ihtiyacımız yok, eşinizin cenazesini yarın alabilirsiniz."
"Tamam."
İşler daha da kolaylaşıyordu.
___________________________:)
Kendinize iyi bakın <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
