[TAMAMLANDI] Soğuk ve sigara kokan nefesi karanlık sorgu odasında yüzüme çarptığını hissediyorum. Bu karanlık odada yüz hatlarını incelemeye çalışırken kalbimin içinde fırtınalar kopuyor. Bu adam bana lisedeki birini anımsatıyor.
Küfür, argo, kendin...
Cenazenin defin edilmesinden yaklaşık 2 saat kadar geçmişti. Ailecek oturuyorduk onsuz... Hyunjin hyung gözümüzün içine bakıyordu. Konuşacağı şeyler vardı belliydi.
Üzmemek içinde elinden geleni yapıyordu. Felix abimin sırtını sıvazlıyor arada sırada bize de moral vermeye çalışıyordu. En kötümüzde sanırım Chaeryeong'du. Günlerdir yemek yemiyordu.
Minho abimin farklı bir versiyonu.
Sorgular hepimizi fazlasıyla yormuştu. Minho abimin Jisung hyung'u sürekli görmesi zaten onun için yeterliydi.
Hyunjin hyung sonunda yanında duran çalışma çantasından zarf çıkardı. "Zamanı değil belki ama bunu size iletmek benim görevim."
Annem ruhsuzca baktı. "Ne bu Hyunjin?"
"Vasiyetname." başını öne eğdi.
Chaeryeong birden hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Yanımda oturduğundan sıkıca sarıldım. Saçlarına bir öpücük kondurdum.
Hyunjin hyung zarfı yavaşça yırttı. İçinde olan kağıdı çıkarıp okumaya başladı. "Şirketten herkese %20 pay. Bu ev Ye-eun annenin, bahçe evinin yakınlarında bir arsa varmış Minho hyung o sana. Busan'da bir apartman varmış, hepinize 2 daire altındaki dükkanda Felix'in. Restorandan yine %20 pay. Önceki oturduğunuz ev Chaer'in. Bahçe evide... Jeongin sana..."
Yanağımdan bir yaş süzüldü. Beynimden vurulmuşa döndüm.
Hyunjin hyung devam etti. "Kendi istedikleri de var... Bir eğitim kurumuna her ay düzenli olarak 2000 won bağışlanması ve annesi ve babası için küçük olsa da bir hayır işi yapılması. Bu kadar."
"Minho oğlum sen çok bağış yapılmayan eğitim kurumu bul. Dedeniz ve babaanneniz içinde yetimhanedeki çocuklara oyuncak dağıtalım."
Minho abim başıyla onayladı.
"Chaeryeong anneciğim lütfen birşey ye sende lütfen." annemin gücü kalmamıştı artık.
"Hayır." Chaeryeong kafasını omzuma gömdü.
"Abicim lütfen kalk hadi." Felix abimin gözkapakları gittikçe düşüyordu.
