XXXIV ~|Canı Yanan İnsanlar|~

240 28 9
                                    

•Yazar•

Tavanı inceliyordu yattığı yerden. Düşünüyordu. Son zamanlarda yaşadıklarını, okulunu, arkadaşlarını, yeni tanıştığı insanları, belki de gerçekten arkadaşı diyebileceği komiseri. Sesini, yüzünü, gözlerini... 

Kapının tıklanışı biraz olsa da düşünceleri yıkmıştı. Ama tam olarak yok edememişti, yok edilmezdi. 

"Girebilir miyiz?" dedi Jisung gülümseyerek. Kolunu Chaeryeong'un omzuna atmıştı. 

"Gelin." doğruldu. 

Kapıyı kapattı usulca Chaeryeong. Hemen yatağa oturup bağdaş kurdu. Jisung'sa pencerenin bitişiğindeki koltuğa kuruldu. 

"Odandan çıkmayınca merak ettim, Jisung oppa'yla baskın yapalım dedik." nazikçe kıkırdadı. 

"İyi yapmışsınız." kardeşinin saçını okşadı. 

"İyi misin Jeongin?" kaşlarını çattı. 

"Neden iyi olmayayım?"

"Bir sürü sebep olduğundan olabilir mi?" başını öne eğdi Chaeryeong. "Bileklerinden sızan kanı unutmadım."

"Ne?! Jeongin! Sen kendine zarar mı verdin?"

"Bayağı zaman geçti. Mahkemeden önceydi..." gülümsedi. "Ama artık yapmayacağım."

"Hiç bir zaman yapmamalıydın. Ayrıca dava gününden çok geçmedi." sinirle solumaya başladı. 

"Neyse! Başka şeyler konuşmaya ne dersiniz? Eski günlerde ki gibi. Hm?" abisinin elini tuttu. 

"Unuttum sayalım..." gözlerini yumdu ve derin bir nefes verdi. "Chaer o çocuğa ne oldu?"

"Aramızdaki şeyler yok gibiydi, olmadan bitti. Kestik görüşmeyi, hem beni derslerimden alıkoyuyordu." 

"Seni derslerinden alıkoyacak hiç kimseyi tanımıyorum." dedi Jeongin dalga geçercesine. 

"Konu aşk hayatından açıldıysa... Jeongin sende yok mu birileri?" 

"Bu soruyu beni darlamak için sorduğunu düşünüyorum... Ayrıca sırıttığını görebiliyorum." eliyle Jisung'u işaret etti. 

"Fazla zekisin." gülümseyerek süzdü. "Seungmin'in numarasını istemenin bir sebebi olmalı."

"Sebebi var elbet. Ama numara alma olayının altında karmaşık bir bilmece var. Duygularla ilgili." başını hafif öne eğdi. "O bana ilk aşkımı hatırlatıyor. Çehresi, sesi, mizacı... Ve daha birçok şey. Onu biraz daha anlamak istiyorum, onunla bir şekilde konuşmak zevkli. Her konuda, ama onun böyle hissetmediğinden eminim."

"O adama fazlasıyla güvenirim abi... İyi kalbini gösterdi yeterince." abisinin saçlarını gözünün önünden çekti Chaeyeong. "Eminim Jisung oppa'da öyle düşünüyordur."

"Tabii ki ona her şekilde kefil olurum, ama... Seungmin aşka inanmaz, her canı yanan insan gibi."

"Her insanın canı yanar, önemli olan pes etmemek, o ateşin üstünde canının yanacağını bile bile durmak değil midir?"

"Bazı insanlar ise bu kadar cesur olamaz abi. Her insan bir acıyı yaşar, sonra hangi konuda canı acırsa ona küser. Bu yüzden insanlar kendi celladı olur."

"Chaer haklı Jeong." 

Suratını astı Jeongin. "Tamam... Tamam..."

"Ama hiç bir şekilde ümit kesilmez öyle değil mi!? Her insan bazı duygulara yenilebilir en büyük örneği ise aşktır." 

"Chaer tekrar haklı Jeong, ümit kesme. Bilmediğin bu karışık duyguların adını koyacaksın."

"Umarım..."

_________________________:)

kendinize iyi bakın <33

kendinize iyi bakın <33

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sorgu Odası | SeungIn ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin