10.Bölüm

116 4 0
                                    

Gözlerimi hafifçe araladığımda dağınık bir oda ve yerde hopörlere bağlanmış bir mp3 vardı.

-" Bu ne şimdi?" dedim hayretle.

-"Ne olacak biri bizimle oynamak istiyor" dedi ve eline aldıgı mp3 sinirle duvara fırlattı. Bu hareketi hiç beklemediğim bir anda yapınca korkmuştum. Zaten etraf yeterince korkutucuydu.

-" Ne yapacağız şimdi" dedim boynumu büküp

-"İlk önce evden çıkalım yanına bir kaç eşya al gidiyoruz"

-"Nereye gidiyoruz" dedim.

-"Nereye gitmek istersin" dedi gülümseyip. Az önce sinirli olan adam şimdi otuziki diş sırıtıyordu

-"Bilmem" dedim

-"Ne demek bilmem. Bana bir şey söyle deniz de kumde otel de ama bilmem deme" dedi. Biraz düşündükten sonra

-"Aslında ihtiyacım olan bir sırt çantası, bir karavan ve iyi bir dost" Şaşkınca yüzüme baktı

-"İstediğin gerçekten bu mu Sevda?" dedi

-"İstediğim sessizlik, isdiğim zaman, istediğim huzur. Sen bana huzur verebilir misin?"

-"Huzur yanımsa şayet al senin olsun" dedi. Yüzümde ufak bir tebessümle kendi kendime

"Huzur kokun, huzur omzun, huzur sensin bayım..."

Bunları ona diyemedim. İçimde tuttum. Belki birgün... Neyse ne diyorum ben ya bakışlarımı Ömer'e çevirip

-"Hem geçmişi kurcalama diyosun hemde soruyosun. Götūrecek misin onu söyle sen?" Dedim. Ömer gülümseyip

-"Hadi o zaman valizini hazırla" dedi. Bende onun gibi gülümseyip hemen dolaba yöneldim önüme valizi koyup eşyalarımı yerlestirdim. Dolaptan iki battaniye iki yastık çıkarıp yatagın üzerine koydum. Ömer'de valizini hazırlayınca odama geldi.

-"Hazırsan gidelim"

-"Hazırımda yiyecek lazım hava soguk olur diye kalın birşeyler aldım sen aldın mı?" Dedim

-" Aldım aldım diğerlerini yoldan alırız çıkalım artık"

-" Tamam çıkalım"dedim. Ömer elimden yalpalayarak taşıdığım valizi aldı.

-" Ne koydun kızım sen bu valize"

-"Ne var ya bir kaç parça bi şey işte" dedim. "Hem ne kadar süre kalacağız ki ?"

-"Fazla uzun sürmez hamilesin yol seni daha çok yorar. Biz ona üç gün diyelim."

-"Bu bile yeticek kafa dağıtıcaz eminim çok eğlenicez" dedim.

-"Senin gibi bi asık suratlıyla mı?"dedi. Yüzümü düşürmemeye çalıştım. Yüzüne küçük bir bakış atıp gülümsedim

-"Hımm alınmamış gibi görünüyor neyse kızdıramadık bebiş" dedi asansöre binmeden önce. Öylece kaldım asansörün kapısında. Ömer tutup kolumdan asansöre çekti beni

-"Birde şöyle kalmaları yok mu bebiş görsen çok çirkin oluyor"dedi. Şaşkınlığım dahada artmıştı.

-"Sen bebiş diye karnımdakiyle mi konuşuyorsun" dedim. Benim yeni yeni kabullendiğim bir bebekti o. Sevip sevmediğimi bilmiyordum. Ömer'in ağzında böyle neşeyle dökülmesi garibime gitmişti. Sanki bir babanın evladına seslenmesi gibi... Sanki o ben ve bebek biz olmuşuz gibi... Aile olmuşuz gibi...

-"Ben daha konuşmadım bebeğimle. Yani bir kere konuştum ona, neden burdasın demiştim. Ama yinede ben bile daha konuşmadım belkide ka... neyse" dedim. Ömer ne diyeceğimi biliyordu. Onu yeni yeni kabullendiğimin farkındaydı. Yinede hiç istifini bozmadan elini göbeğime götürüp

TUTUN BANA #WATTYS2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin