TUTUN BANA #WATTYS2017

12. Bölüm: Misafir

-"Yardım edin. Lütfen yardım edin." dedi korkuyla. Ömer'le kısa bir süre bakıştıktan sonra şaşkınlıgımızı üzerimizden atar atmaz Ömer çocuğa

-"İyi misin? İçeri gel" dedi kolunu tutup. Çocuk kolunu çekip yolu işaret etti.

-"Arkadaşım iyi değil ben iyiyim ama arkadaşım iyi değil.Lütfen yardım edin" dedi. Ömer bana dönüp

-"Sen burada kal ben hemen geliyorum" dedi. Masanın üzerinde duran hırkayı aldı. Yağan yağmurdan korunmak için çocukla kendini başına tutup karavandan koşarak çıktı. Ben öylece arkalarından bakakaldım. Gecenin bir yarısı ormanda bir karavanda yalnız kalmıştım. Hemen kapıyı örtüp camı gören koltuğa oturdum. Sessizce bekleye başladım. Etrafta sadece cırcır böceklerinin sesi vardı. Aradan tam yarım saat geçmişti. Yolda gözüm öylece kalmıştı. Aklıma kötü şeyler gelmeye başlamıştı. Bu bir oyun olabilir miydi? Saçmala kim ne oyunu yapsın Sevda. Ömer'e bir şey olmuş olabilir mi ki? Kendi kendi söylediğim bu sözler kalbimi deliyordu.  Daha fazla dayanamayıp yerimden kalktıgım gibi yatak odasına gittim. Üzerime hırkamı ve şemsiyemi aldım. Kapının kolunu yeni kavramıştımki kapı çaldı. Kim olduğunu düşünmeden

-"Ömer" deyip kapıyı açtım. Ömer'in saçları ıslanmış kucağında yine çocukla aynı yaşlarda bir kız vardı. Hemen kapıyı ardına kadar açıp önünden çekildim. Kızın dudaği patlamış kolundada morluklar vardı.

-"Ne olmuş böyle?" dedim. Ömer kızı yatağa yatırıp

-"Kaza yapmışlar. Temiz kıyafet versene" dedi. Hemen dolaba yönelip elime geçeni aldım.

-"Tamam sen çık odadan ben giydiririm" dedim. Ömer başını sallayıp dışarı çıktı. Kapıyı örtmek için yerimden kalktığımda o çocuk kapıya yaslanmış yatakta yatan kıza bakıyordu

-"Sen de çıkıyorsun" dedim. Çocuk yerinden bile kımıldamadı.

-"Sana diyorum" dedim. Çocuk gözlerini kızdan çekip bana baktığında gözleri kıpkırmızıydı. Ağlamamak için kendini sıkıyordu. Bu hali kalbimi burkmuştu. Çocuğun yanına gidip

-"Odadan çıkmazsan üstünü değiştiremem ve o bu kadar ıslakken hasta olur." dedim. Çocuk kafasını sallayıp odadan çıktı. Hemen kızın üstünü değiştirdim. Bacaklarındaki morluğu görünce hastanedeki ilk halim geldi aklıma. Kızın yüzüne baktım. Esmerdi simsiyah saçları masum bir yüzü vardı. Acaba oda benim gibi yalnız mıydı? Belkide ailesi çoktan merak etmişti? Kızın üstünü örtüp yavaşça odadan çıktım. Ömer çocuğun kaşını temizliyordu. Sessizce koltuğa oturdum

-"Polisi aradınız değil mi?" dedim. Çocukla Ömer birbirine baktı.

-"Tamam ben arayayım. Siz unuttunuz galiba" dedim. Yerimden kalkıyordumki Ömer kolumdan tuttu.

-"Polisi aramıyoruz Sevda" dedi.

-"Ne demek aramıyoruz? Delirdin mi sen?" Dedim.  Çocuk yerinden kalkıp

-"Bizim için kavga etmeyin Ömer abi. Biz gidelim" dedi. Ömer çocuğun kolundan tutup

-"Kız içerde iki seksen yatıyor. Hiçbir yere gitmiyorsunuz Yıldıray" dedi. Ben öylece durmuş onların konuşmalarını dinliyordum.

-"Ne oluyor burada ya biri bana ne olduğunu söyleye bilir mi?" dedim. Ömer bana bakıp

-"Misafirimiz var Sevda'cım. " dedi. Soran gözlerle Ömer'e baktım. Ömer göz kırpıp sonra anlatacağını işaret etti. Omuzlarımı silktim. Ömer'i çocuktan uzaklaştırıp neler olup bittiğini sormak için

-"Tamam o zaman açsınızdır ben yiyecek bir şeyler hazırlayayım" dedim. Ömer de anlayıp

-"Bende yardım edeyim. Ağrı kesici var mı bi bakayım" dedi. Kücücük karavanda çocuktan en fazla üç adım kadar uzaklaşa bilmiştik.