TUTUN BANA #WATTYS2017

40. Bölüm

Murat yüzüme uzun uzun baktı. Bense onun yüzüne bakmaya korkuyordum. Çünkü başka bir adamdı şuan. Benim Murat'ım değildi.   Üzerime eğilip emniyet kemerini taktı. O eğildiği zaman gelen kokusu yok mu "O senin Murat'ın işte" diyordu. Sonra tekrar o kadın geldi aklıma. Aslında Murat'ın beğenebileceği bir kadında değildi. Allah'ım nasık oldu bu ? Bunlar nasıl geldi başımıza?

Murat arabayı çalıştırdı. Nereye götürdüğünü bilmiyordum. Sormadımda. Yalnızca ard arda akan gözyaşlarımı siliyordum. Biran Murat

-"Hayır baba yapmış olamazsın" dedi. Ne olduğunu anlamak için yüzüne baktığımda öfke ve korku vardı.

-"Sevda herşey ailelerimiz yüzünden"

-"Neler oluyor " dedim korkuyla.

-"Dinle. Babam annene aşıktı. Ama annenin gözü babandan başkasını görmedi. Onlar mutlu oldukça babam kıskançlığından öldü resmen. Annemle evlendi. Bu hikayenin en masumu annem anladın mı ? O zavallı kadın göremediği sevgi  yüzünden öldü." Duyduklarım bütün tüylerimi ürpertmişti. Arabanın hızı gitgide artıyordu. Murat böyle  hızlı gitmezdi.

-"Yavaşla lütfen " dedim arabanın kapısına tutunarak.

***

-"Sevda kendine gel son kez ıkın başını görüyorum" dedi Hakan bey. Gözlerim Ömer'le buluştuğunda korkan bir adam gördüm. Derince bir nefes alıp son kez ıkındım. Bacaklarımın arasında Hakan beyin elini hissettim.

-"Geldi aferin Sevda "  

Ömer'in sımsıkı elimi sardığı eli biran olsun gevşedi. Hakan bey kızımın ayaklarından tutmuştu. Poposuna vurmasıyla kızım ağlamaya başladı. Ağladığı için sevinir mi insan ? Sevinmiştim. Son gördüğüm şey bunlar olmuştu.

-"Sevda kendine gel. Ne olur Sevda beni bırakma. Sevdaa kızını bırakma"

Gözlerimi yaşadığım ana yummuş geçmişe uyanmıştım. Arabanın o kadar hızlı gitmesi beni korkutmuştu. Murat ne kadar ustaca manevralar yapsada o son kaçınılmazdı. Murat'ın yüzündeki ifade korkuyu geçmişti. Sanki artık halindan memnundu.

-"Korkuyorum lütfen" dedim.

-"Bitmedi dinle. Babam seni gösterdiğinde aklındakini ilk önce anlamadım. Neden anlamasım biliyor  musun?  Çünkü o kadar güzel ve masumdunki aklımı almıştın. Aynı annen gibi masumdun. Duygularımı dizginleyerek sana yaklaşacaktım. Ama yapamadım. Senin saflığın beni kendine aşık etmişti. Sana her geldiğimde senden bir şeyler alıp dönüyordum. Ve sonunda artık kendimde hiçbir şey bırakmadım. Ben tamamen sen olmuştum. "

Gözlerime yığılan yaşları sildim. Diğer arabaların korna sesleri bile Murat'ı dırduramıyordu.

-"Sevdim seni anladın mı? Ama babam durmadı. İzin vermedi evliliğimize.Senin babanda herşeyi çoktan görmüştü. Bu yüzden evlenmemizi istemedi. Duramazdım. Sana olan aşkıma son vermezdim. Hatırla o gün kaza yapmıştık. O zaman bu babamın ikazıydı. Dikkate almadım."

Yüzünü bana dönüp baktı. Onu anlamamı bekliyordu. Gözlerinde yaş vardı. Üzgündü. Uzun uzun bakıştıktan sonra

-"Ama bunu yapmazsam seni öldürecekti. Senin içinde ölmeyi tercih ettim anladın mı ? Bu yüzden seni aldattım. Ama görüyorumki babam durmamış. "

Anlamayarak yüzüne baktım. Yola bakıp bakışlarını tekrar bana çevirdi.

-"Kızımız olacak. Ve sen mükemmel bir anne olacaksın"

-"Murat" dedim fısıltı gibi çıkan sesimle

-"Özür dilerim Sevda. Beni affet"

Yola baktım. Önümüzde kocaman bir ağaç vardı. Parmağımla işaret ederek

-"Murat" dedim. O bakışlarımı üzerinden çekmiyordu. Ayağına baktığımda ise frenin basmasığını anlamıştım. Tekrar ona döndüğümde yüzünde ufak bir tebessüm vardı

-"Seni seviyorum" dedi. Sonrasında herşey gürültüden ibaretti.