Professor, I Can Take Care Of Myself [COMPLETE]

CHAPTER 11 - Sorry

Nasa labas ako sa may parking area waiting for my caretaker, pagkatapos kasi nung acting ko kanina ay vacant na kami buong klase.

Dinaldal lang naman ako ni Claire, napaka ingay talaga.

Tumingin ako sa relo ko, fifteen minutes nang late si miss Cypress, nasaan na siya?

"Ay hello miss." Tawag sa'kin ng kung sino man, lumipat ang tingin ko sa tumatawag sa likod at bahagyang tinaasan siya ng kilay.

"Ikaw ba yung umacting kanina? Ang galing niyo po, panigurado matatanggap po kayo." Ngiting saad niya sa akin, hindi ko nalang ito pinansin at tiningnan muli ang relo ko.

"Ba't mag isa ka lang pala dito? May iniintay ka ba?" Walang kagana-gana ko itong tinitigan bago tumango.

"Ah sino?" Puta, ang daming tanong.

Napaka dami ko nang binigay na signs na ayokong makipag usap ngunit ayaw niyang tumigil, tss, nasaan naba ang caretaker ko?

"My friend." I lied, baka marami pa'ng tanungin eh.

"Ah kanina ka pa awas, hindi ba?" Tanong niya. "Edi matagal ka na nag iintay? Sure ka ba na dadating siya? Baka hindi, sumabay ka na kaya sa'kin? May kotse naman ako."

Hell no.

"She will arrive, I don't need your help." Kumunot ang noo ko habang nakikipag usap sa kanya.

"Are you sure? You know... minsan lang ako magyakag ng ladies sa sasakyan ko and you're one of them, consider yourself as a special person." He smirked.

"Come on, tara na—"

"Miss Marquez." Lumingon agad ako dahil narinig ko ang pamilyar na boses. "Please help me with my stuff."

Stuff? Anong stuff eh wala naman siyang kadala dala.

"And you boy, why are you still here? If a woman said no to your request then it's a no. Gosh, hindi ba kayo maka intindi?" Miss Cypress rolled her eyes.

"Miss Marquez, what are you waiting for? let's go, come help me with my stuffs." Masungit nitong sambit, ba't iba ang mood niya ngayon? sobrang sungit.

Lumapit naman ako kaagad dito at hinintay muna naming makaalis ang lalaking nang iinis sa'kin kanina bago tuluyang pumunta sa kotse.

"I hate that guy, isusumpa ko yun." She murmured ngunit hindi ko narinig.

"Ano po yun?" I asked.

"Nothing."

As usual, bubuksan nito ang passenger seat kaya pumasok ako, umikot siya at pumasok na rin.

"You forgot this." Inilahad nito sa'kin ang bag na binigay niya kanina kaya biglang kumunot ang noo ko. "Hey, why are you kinda mad—"

"Diba tinawag mo akong dumb kanina kasi napaka-rami kong tanong?" I rolled my eyes. "Ayoko, bahala ka... hinding hindi na ako mag tatanong sa'yo kahit kailan."

"Khione, I'm sorry... hindi ko sinasadya."

"Sorry mo mukha mo."

"What do you want me to do." She murmured and sighed.

Walang nag sasalita sa'min. Actually, okay na naman sa'kin yung apology niya, may topak lang talaga ako ngayon.

"Ma'am, sabi ni miss Jamaica, nood daw tayo nung anime na Yarichin Bitch Club. Alam niyo po ba kung ano yun? Tara po kaya manood mamaya."