Professor, I Can Take Care Of Myself [COMPLETE]

CHAPTER 17 - Handle

(Alexandra Hyera Marquez's photo above.)

"Miss Cypress." I called habang papalapit sa kanya. Why does it feel like I'm cheating pero hindi ko naman siya gusto?

"It's not what it looks like po, she—" Tinuro ko ang hintuturo ko sa babaeng nasa likod ko.

"You don't need to explain, I know. I heard everything." She said using her cold tone. Maiiyak-iyak na akong nakatingin sa kanya. Kala ko magagalit siya.

Miss Fernandez and my position earlier is disgusting. Who the fuck puts their knees between my legs? Fuck it. She held my waist too, I don't like when people holds my body, kadiri.

"Miss Alessandra I'm sorry—"

"When people say no and go away then do their request, ba't lagi mo bang pinipilit ang sarili mo, miss Fernandez?" Tanong ni miss Cypress na kalmado ngunit halata ang galit sa kanyang tono.

Napasinghap ako nang marahan na inagaw ni miss Cypress ang ulo ko at inilagay sa balikat niya, niyakap ako ng mahigpit gamit ang isang kamay niya kaya kumapit ako sa kanya bilang suporta.

Naka-heels kasi siya ngayon eh kaya nakapatong ang chin ko sa balikat niya.

"If people doesn't like to be touch then don't touch them." Hindi ko makita ang mukha ni miss Cypress dahil nakatalikod ako rito, ngunit nararamdaman ko ang mapangyamot niyang ekspresyon.

"But you're touching her also—"

"She's my caretaker ma'am, I always let her." I cut her off, I can feel how miss Cypress' body tensed with my sudden statement.

"Are you okay, Khione? You still have classes."

"Hatid mo'ko." Tumango siya at hinawakan ang kamay ko, lumingon muna siya kay Miss Fernandez bago magpatuloy sa pag-lalakad.

Tahimik lang kami habang hawak ko ang mga daliri niya, malapit lang naman ang classroom ko kaya hindi ko rin alam sa sarili ko kung ba't ako nagpapahatid.

Gusto ko lang, ba't ba.

"Dito nalang po, miss." I stopped kaya tumigil na rin siya. Bago pa ako maglakad muli ay humarap ako sa kanya. "Are you mad?"

"No no, why would I be mad? It's not your fault anyways." Sabi niya kaya walang pasintabi na ngumiti ako. Bigla naman siyang napatulala at umiwas ng tingin.

"G-go na, baka nandyan na si Jamaica." Sabi niya at kumaripas ng lakad, iniwan akong nagtataka.

Pumasok ako ng room, tumuon sa'kin ang atensyon ng mga studyante at pati na rin ang propesor namin.

"Alessandra, what took you so long? Sabi ni Claire ay galing ka raw ng CR."

"Yes po, masyado po ba akong matagal?"

"Yes, thirty-minutes na ang nakakalipas." Shit.

"May naka salubong po kasi akong teacher at nagpa-tulong po siya na buhatin yung mga gamit po niya." Mukhang naniwala naman siya sa sinabi ko kaya hinayaan na niya akong maupo.

"Beh ang tagal mo." Hindi ko nalang pinansin ang sinabi ni Claire at kinuha ang notebook ko para makapag-notes.

"Here." Bahagya naman ako tumingin sa nag-salita sa gilid ko. Naroon si Sofia na inaabot ang isang papel. "I wrote what miss Jamaica said earlier for you since wala ka."

Mukhang nag-hehesitant pa akong kunin pero kinuha ko nalang rin sa huli, dahilan ng pagka-ngiti niya. "How about you?" Tanong ko.

She waved her hands. "Meron na ako sa notebook ko, sinulat ko lang talaga yan para sa'yo." Umalis na siya kaya tumingin ako sa papel na hawak niya.