Obsessed

41.Bölüm: "Aşk Köpekliktir"

Medya: Hande Yener-Bi Gideni Mi Var

~

Keşke ya görebilseydin, herkes daha mutluyken...

Aşkın doğduğu yerde, yeni buluşulmuşken...

~

41.Bölüm:
"Aşk Köpekliktir"

"Hayat bir uykudur aşk onun rüyasıdır."

Yavaşça araladı gözlerini. Daha sabahın ilk ışıkları ortalığı aydınlatmaya başlamamıştı bile. Karanlık odada aynı yatakta boylu boyunca yatıyordu iki adam da.

Yanındaki adamın kapalı gözlerine baktı kumral adam. Hâlâ uyuduğuna emin olunca kolunu, sardığı boynun altından çekip aldı yavaşça. Onu uyandırmak istemiyordu. Bu bir felakete sebep olabilirdi sabah sabah.

Hafif aralık dudaklarına kaydı gözleri. O kadar güzel duruyordu ki... İçindeki büyük bir arzuyla tekrar kapanmak istedi bu dudaklara.

Dün gece bütün hakimiyetini kaybedip kollarındaki adamı kendine daha da yaslayarak öpmüştü soğuk suyun altında. Ateşler içinde yanan bedenleri birbirlerini tutuşturmuştu adeta.

O an çok güzel hissetmesine rağmen şimdi içinde büyük bir pişmanlık vardı Taehyung'un. Kendi güçsüzlüğüne kızıyordu içten içe. Ona bu kadar kolay yenilmesine...

Suçluluk duygusuyla ondan biraz daha uzaklaştı. Ama tamamen gidemedi yanından. Gidemiyordu bir türlü.

Elini usulca uzatıp ateşini ölçtü siyah saçları aralayarak. İyi görünüyordu. Ateşi bayağı düşmüştü. Soğuk duşun faydası olmuştu demek ki.

İçi artık rahat bir şekilde gidebilirdi buradan. Sessizce kalktı yataktan. Son bir kere daha öptü menekşe kokulu saçlardan.

Bir not bıraktı başucuna... 'Beni affet...' diye.

Ve arkasına bakmadan çıkıp gitti evden.

~

Sabah uyandığı zaman kendini uzun zamandır kavuşmayı beklediği mutluluğuna açacağını zanneden Jungkook, yatağın boş kısmıyla büyük bir hayal kırıklığına uğramıştı.

Tam iyileşemeyen bedeninin yanına bir de yaralı bir ruh eklenerek aramıştı kumral adamı, evinin her odasında. Ama bulamamıştı. Gitmişti Taehyung...

Onu bırakıp gitmişti..

Parmaklarını dudağının üstüne götürdü. Hepsinin bir rüya olmadığını biliyordu. Taehyung onu dün gece öpmüştü büyük bir tutkuyla. Korkularından sıyrılıp öpmüştü. Gece kollarıyla sarıp sarmalanmış bir şekilde uyuturken, sabah neden onu bırakıp gitmişti? Bunu aklı mantığı bir türlü almıyordu.

Başucuna bir not bırakmıştı sadece. Dün gecenin gerçekten yaşandığına şahitlik etsin diye.

Affet, diyordu Taehyung. Peki neyi affedecekti tam olarak Jungkook? Kalbinin bu kadar acıyla çarpmasına sebep olmasını mı, yoksa ruhunda açtığı derin yarayı mı?

İntikamını almıştı Taehyung. Jungkook'un tek düşündüğü şey buydu. Sonunda intikamını alıp, o da Jungkook'u terk etmişti.

Taehyung da Jungkook'un en büyük hayal kırıklığı olmuştu...

Evine gitti. Bir cevap almak için yanıp tutuşuyordu. Yüzüne haykırmak istiyordu içindeki yangınları. Ama kapı duvardı. Ya evde değildi ya da kapıyı bilerek açmıyordu Taehyung.