"Kırmızı size çok yakışıyor hanımefendi. Hep böyle güzel misiniz?" Bakışlarımı Yiğit'e çevirdim.
"Başkasına ait olan kişiyi bunları söylememelisiniz!" Yiğit'in sert sesi koridorda yankılandı. Arkamı döndüm, olacaklardan habersizce bekleyen adam be...
🃏 Merhabalar nasılsınız? İlk öncelikle hepinize keyifli okumalar diliyorum. Umarım beğenirsiniz. Oylamamı da unutmayın lütfen. Bir konu hakkında konuşacağım. Bu bölüme kadar Yiğit ve Aylin'in fotoğrafın paylaşmadım. Çünkü sizin hayalinizde ki kişi kimse öyle canlandırın diye düşündüm. Ama Aylin'i size nedense anlatma ihtiyacı duydun. Size hiç karakterlerimin özelliklerini bahsetmedim. Bu bölümde Aylin ve Yiğit'i kısa bir şekilde tanıtımını okuyacaksın. Aynı zamanda medya da Aylin Sayel'in fotoğrafını bıraktım.
Medya'ya bakmayı unutmayınız!
~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.Bölüm "HİSLER"
Ne hissedeceğimi bilemiyorum. Hislerime odaklanmak istiyorum ama mümkün değil. İçimde bilmediğim, daha önce hissetmediğim şeyler vardı. İsmini bile bilemiyordum. Sormak istiyorum: içimde yaşadığım duygunun adı ne? Kendimi kaybetmemek için mücadele ediyordum resmen. Hele gözlerinde kaybolmamak için direnişe geçiyorum. Ama nafile..
Hissettiğim bu duygu aşktı. Bunu kesinleştirmiştim artık. Fakat ben bunu istemiyordum. Aşık olmak, birini sevmek istemiyorum. İçimde öyle bir yer vermek istemiyorum. Uzaklara gitmek, sevdiğim o insanlarla yaşamak istiyorum. Çok mu şey istiyorum?
Karşımdaki kişiye bakarken saat 4 olmuştu. Onunla sadece oturmuş gözlerimizin içine bakıyorduk. O bana sadece gözünü kırpmadan bakıyordu. öyle güzel bakıyordu ki..
Derin bir nefes aldım. Oturduğum bar taburesinden kalçamı kaldırıp tekrar oturdum. Saatler önce onunla konuşmuştuk. Her şeyi konuştuk. O konuştu ben dinledim. Arada sırada bana şarkı bile mırıldandı. Bu şarkıyı ben bir yerden hatırlıyorum ama. Dirseğimi masaya yasladım, elimi ise başıma yasladım. Uykum gelmiyordu, karnım acıkmıyordu. Sanırım onun yanındayken hissiz bir kadına dönüşmüştüm. Onunla öpüşmemizin üzerine saatler geçmişti. Benimle konuşmak isteyeceğini söylediğinde evi aradım. Maalesef yalan söylemek zorunda kaldım. Daha sonrasında koskocaman barı benim için kapatmıştı. Bir gece için..
"Gözlerin.." Kaşlarımı anlamaz ifadeyle çattım. Ona doğru eğildim. Ağzını aralayıp devam etti. "Gözlerin ne renk?" Dedi. Gülümsedim çünkü herkes bana göz rengimi soruyordu. Ve bende göz renklerime anlam veremiyordum.
"Göz rengim mavi ama hafif Ela da mevcut." Dedim.
"Sana her baktığımda bana birisini hatırlatıyorsun." Dedi. Merak ettim şimdi.
"Kız kardeşimi." Dedi. Onun hakkında bir bilgi daha öğrendim. Onunla hiç tanışmamıştık.
"Öyle mi? Tanışmak isterim kız kardeşinle." Dediğimde Yiğit'in yüzünde buruk bir gülümseme oluştu. Yanlış bir şey mi söyledim acaba.
