"Kırmızı size çok yakışıyor hanımefendi. Hep böyle güzel misiniz?" Bakışlarımı Yiğit'e çevirdim.
"Başkasına ait olan kişiyi bunları söylememelisiniz!" Yiğit'in sert sesi koridorda yankılandı. Arkamı döndüm, olacaklardan habersizce bekleyen adam be...
🃏 Uzun aylardır yoktum. Maalesef bölümlere ara verdim. Sezon finalinden sonra artık sorumluluklarım arttı. Bundan ötürü hiçbir şekilde yazamadım. Bu kitap benim için her detayı düşünülerek yazılmış bir kitaptır. Onun için yazmam uzun sürüyor. Şimdiden iyi okumalar diliyorum. Bu bölümü okuduğunuz ve yanımda olduğunuz için teşekkür ederim.
Müzik: Cem Adrian - Keskin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21.BÖLÜM "SİYAHIMSI GÖLGE"
~
1 ay sonra...
Günlerin hafif esintisi ile gözlerimi araladım. Yüzüme vuran gün ışığı ile gözlerimi kapatıp diğer tarafa döndüm. Kollarımı yukarıya doğru kaldırıp esnedim. Fiziksel olarak yorgun değildim, zihinsel olarak yorgundum. Aylardır devam eden bu rahatsızlığım beni gün içerisinde mutsuz ediyordu. Bazen günlerim çok depresif geçerdi. Bazen ise mutlu.
Yataktan kalkıp banyoya ilerledim. Aynadan yüzüme bakıp ne halde olduğumu sorguluyordum. İçimde kalan buruk hisler için gözlerim doldu. Daha doyamadığım babamı elimden almışlardı. Göz yaşlarım tane tane akarken bir hıçkırık ağzımdan firar etti. Elimle ağzımı kapatıp sessizce ağladım. Küçükken hep aynalardan korkardım. Yüz yüze gelmek benim için cesaret istiyordu. Nedenini bilmediğim bir yükün altındayım. Bunu kendime anlatamıyorum, yediremiyorum.
"Nolur bitsin bu kabus." Deyip aynaya karşısına geçtim. Aynadaki görüntüme daha fazla dayanamadan dolabın karşısına geçtim dolaptan siyah pantolon ve kırmızı kazak aldım. Saçlarımı aşağıdan toplayıp banyoya geçtim. Bir kaç rutin işlerimi halledip banyodan çıktıktan sonra kapıya ulaştım. Çıkmadan önce berjerin üzerinden ceketimi alıp hızla çıktım.
Bugün babam ile görüşmem vardı. Umarım ona güzel sonuçlar verebilirim. Babamın benden beklentisi yüksek olduğu için ona hayal kırıklığı yaşatmak istemiyorum.
Garajdan arabamı alıp yola koyuldum. Sırtımdan akan sıcak terler beni gererken bir kez daha söyleyeceklerim üstünden geçtim. İçimden defalarca tekrar ettiğim sözleri dünden beri söylüyorum. Her şeye hazırlıklı olmak lazım.
Yolun boş olmasıyla babamın kaldığı cezaevinin önüne geldim. Öylece arabamda beklerken inmeye tenezzül etmedim. Vakitten kaçamayacağımı anlarken araçtan indim. Elime dosyamı ve çantamı aldım.
O sırada arabamın hemen arkasına lüx bir araç geldi. Camdan kimin olduğunu görünce durdum. Aracımın kapısını kapatıp kilitledim. Öylece içinde sessizce bekledim. Gelen her kötülüğe karşı ihmal alıyordum. Düşmanlarım babamın yokluğunda bana bir şey yapacaklarından adım kadar emindim. Beni avuçlarının içine almak için fırsat kolluyorlardı. Babam içeride olduğu için düşmanlarımız dışarıda elini kolunu sallaya sallaya herkese ahkamlık kesiyordu. Ben ise onların arasına girmeye tenezzül etmedim. Yaptıkları her şeyi tek tek takip ediyordum. Hangi adamları öldürdüklerini, niçin öldürdüklerini, bankadan çekilen para miktarına kadar biliyordum. Enselerine kadar inmiştim!
