Kum Tanesi

11

Aren oğlunun uyuduğunu görünce biberonu masaya koyup kalkmıştı. Bununla hepsi ona bakmıştı, o ise iç çekip şunu söylemişti.

Aren - Kayra'yı yerine yatırıp geliyorum.

Yeşim - Börtlen iptal o zaman.

Dedi ona bakarak, Aren ise ordan ayrılırken şunu söylemişti.

Aren - Sonra yer.

Mirza B - Tabi ılık süt ve babasının kokusu sayesinde mayışmıştır.

Zeliha H - Özledi, günlerdir onu göremiyor.

Dedi gülümsemeyle hattâ hepsi gülümsemişti, Aren'e gelirsek o ise oğlunu yatırıp üstünü örtmüştü. Sonra da anlına yumuşak bir öpücük kondurup şunu söylemişti.

Aren - Yavru kedim benim, boncuğum.

Dediği sırada duyduğu miyavlamayla gülümseyip sesin kaynağına bakmıştı. O anda yerde ki minik yavruyu görüp kucağına alıp odadan çıkmıştı. Elbette ki kedi mamasını oğlundan uzak bir yere koymuştu, çok geçmeden de holde ki dolaptan çıkarıp kabına koymaya başladı. O sırada salondan çıkan öz babasıysa onu görünce kocaman gülümseyip şunu söylemişti.

Arslan B - Yavru ufaklığın herhalde...

Aren - Öyle...

Diyip mamayı kediye verip doğrulunca Arslan Bey son anda dolap kapağını kapatmıştı. Çünkü az kalsın kafasını vuracaktı, Aren ise bunu fark edince yutkunup şunu söylemişti.

Aren - Teşekkürler.

Dedi utançla elini ensesine atarak, bunu gören Arslan Bey oğlunun hâline gülümsemiş ve şunu söylemişti.

Arslan B - Rica ederim evlad, bu arada yalnız konuşabilir miyiz?

Aren - Bahçeye çıkalım, bu taraftan...

Diyince Arslan Bey ona uymuştu, çok geçmeden de bahçeye çıkıp orda ki oturma alanına gidip oturmuşlardı. Bunun üzerine bir süre sessizlik olurken Arslan Bey hasretle oğlunu inceliyordu. Aren ona çok benziyordu hatta gençliği gibiydi. Tabi birde 'büyük oğlu' Polat Barut'ta ona benzerdi. Polat ve Aren onunla aynıydı, ikiside gençlik yıllarından fırlama gibiydi.

Arslan B - Önce sana aileyi mi anlatmam lazım?

Dedi safça ona bakarak, Aren ise dudağını dişlemişti çünkü bu halini sevmişti. Adam fazla masumdu, sanki ne diyeceğini bilemez gibiydi. Arslan Bey onun bakışlarını fark edince yutkunarak yeniden konuşmuştu.

Arslan B - Şuan ne yapmam yada ne demem lazım ilk defa bilemiyorum. Ancak bir yerden başlamalıyız demi?

Aren - Evet!

Arslan B - Öncelikle ben babanım, Arslan Barut. Annenin adıysa Ikra ve 3 abin ile 1 kardeşin var.

Diyip içeride ki oğulları için sonra da derin bir nefes alıp şunu söylemişti.

Arslan B - Aslında karşı karşıya gelseniz daha iyi tanıtırım ama yine de isimlerini büyükten küçüğe doğru diyeyim. 1. Polat abin, 2. Çağrı abin, 3. Toprak abin, 4 yani kardeşinse Derman!

Dediğinde Aren dikkatini ona vermişti, o ise yutkunarak yeniden konuşmuştu.

Arslan B - Aslında 4 sendin ama seni bize ölü diye verdiler.

Diyince genç adamın gözleri yere inmişti, o ise titrek bir nefes alıp şunu söylemişti.

Arslan B - Bebeğimi kendi ellerimle toprağa verdim, bu yüzden karşıma ihtimalini asla kabul edemedim.