Eski adıyla Ruh-u Revan
! - Aşk karın doyurmuyor kızım, resmen seninki alttan inip eşşeğe binmek oldu. Koskoca Malikhaneyi bırak, gel burda iki göz evde yaşa!
& - Anne delirtme beni, ben evimden de ailemden de memnunum. Uzatma!
●●●●
Saçma sapan yor...
Erken saatlerde kalkmış sporunu yapmıştı, şimdiyse parkta oturmuş sigara içiyordu. O an nerden geldi bilinmez ama o köpek yine dibinde bitmişti. Boynunda Dark yazan bir tasma vardı, bunu gören Aren ise yazıyı okumuştu.
Aren - Dark... Senin adın Dark mı?
₺- DARK, NERDESIN OĞLUM?
Dedi bir kız, bunun üzerine Aren sesin kaynağına bakarken bir kız görmüştü. Kızsa köpeği görünce rahatlamış gibi ona yol almıştı, çok geçmeden de köpeğin başını sevip şunu söylemişti.
₺ - Yine habersiz gitmeye başladın, hem abiyi niye rahatsız ediyorsun?
Dedi başını okşayarak sonra da Aren'e bakıp tam konuşacakken gördüğü yüzle kalbi teklemişti. Karşısında ki adam çok karizmatik vede çekiciydi, saçları dağılmış ve ona ayrı bir hava katmıştı.
Aren - Rahatsız olmadım küçük hanım, hem o benim zor anımda başımda bekledi.
₺ - Nasıl yani?
Aren - Ufak bir bayılma yaşadım ve bu ufaklık başımda bekledi, onu çok güzel eğitmişsiniz.
₺ - Teşekkür ederim.
Aren - Asıl ben teşekkür ederim küçük hanım.
₺ - Hilal.
Dedi ismini derken çünkü küçük hanım diyince utanmıştı. Bunun nedeniyse abisi vede babası dışında kimseyle samimi olmamasıydı. Aren ise tek kaşını kaldırıp ona bakmıştı, bunu görünce de yutkunup şunu söylemişti.
Hilal - Adım diyorum Hilal, küçük hanım değil!
Aren - Hmm bende Aren... Memnun oldum Hilal!
Dedi onunla el sıkışarak, lakin ikili bir an elektirik çarpmış gibi hissetmişti. Gözleriyse birbirinin gözlerine değmişti, o an ne Aren elini çekebilmiş ne de kız elini kurtarmak istemişti. Tek kahverengi ile siyah bakışmakla yetinmişti, tek sesse ikilinin hızlanan kalbinin sesi olmuştu. Bir an ikisi de bu sesi karşı taraf duyar diye bir korku duymuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hilal ve Aren ..
2 saat sonra / Demirkan Malikhanesi!
Aren dalgın bir hâlde eve girince gelmiş olan Metehan ile karşı karşıya gelmişti. O ise bir anda abisinin boynuna sarılmıştı, bunun üzerine Aren onu kendine çekip sıkıca sarmalamıştı.
Metehan - Özledim.
Aren - Bende can parem.
Metehan - Abi!
Dedi çocuk misali vede tatlı bir sesle, Aren ise kıvrılan dudağıyla şunu söylemişti.
