On dördüncü bölüm | Sessiz 🖤

14 2 0
                                    

                    # Gizemin anlatımıyla #

Apar topar Zehra teyzeye hasta olduğunu çaktırmadan aryayı hastaneye getirdik.
Yine herzamanki yaptığımız gibi Zehra teyzenin iyiliği için yalan söylemek zorundaydık.
Aryanin bizde kalacağını,pijama partisi yapacağımızı söylediğimde bana aryayı asla yalnız bırakmamamızı ve bir kaç ay işi gereği yurt dışına çıkacağını söylemişti.
Açıkçası bu durum bizimde işimize gelmişti en azından sürekli arya için yalan söylemek zorunda kalmayacaktık.

Doktor odadan çıktığı an  hemen durumunu sormak için yanına yaklaştık.

"Doktor bey durumu nasıl "dedim.

"İyi dimi birşeyi yok "demişti bulut doktorla arama girerek.
Doktorun gözleri buluta odaklanmıştı .
Biz ise doktorun ağzından çıkacak en küçük kelimeyi bekliyorduk .

"Ufak bir soğuk algınlığı ateş düşürücü iğne yaptık . Yarasını tekrardan pansuman ettik şuanda durumu gayet iyi.yaradı için plis sizlerin ifadesini alacak."demişti doktor.

Açıkcası doktordan bu cümleyi beklemiyorduk. Soğukalgınlığı tamam onu anlarımda yarasını pansuman ettik derken beynim durmuştu .

"Yarası derken pek anlayamadım"dedi bulut. Sesi olduğundan daha tedirgin çıkıyordu.

"Karnına bıçak darbesi almış yaraya bakılırsa daha taze. Hastayı yormadan görebilitsiniz.Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar  Diğer hastalarima bakmak gerekiyor geçmiş olsun "dedi ve gitti .

Doktor kucağımıza patlamak üzere bir bomba bırakıp gitmişti.

Hepimiz tepkisizdik. Neler olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Birbirimize bakıp doktorun söylediklerini sindirmeye çalıştık fakat hala olanlara  bir anlam verememiştik.

                       #Aryanın anlatımıyla #

Gözlerimi hafifçe araladım. Uzun bir uykudan uyanmış gibi hissediyordum.
Sanki sonsuza kadar uykuya mahkum olacakmışım gibi korkuyordum rüyalarımda.
Neden her uyuduğumda rüyalarımda bulutu görüyorum onca insan varken neden o kişi buluttu .
Belkide sebebi çok düşündüğüm içindir .
Peki ozaman ben neden bulutu düşünüyordum .
Rüyalarıma girecek kadar neden düşünüyordum.
Beynim neden sürekli onu düşünmek istiyordu .
Kalbim neden süreli onun yanındayken delicesine atıyordu. Neden nefesim onun yanındayken kesiliyordu.

Yataktan hafifçe diklenip esneyerek  arkama yaslandığımda görmek istemediğim  bir manzarayla karşılaşmıştım.

Bulut yanımda yanı başımda olan tekli koltuğa oturmuş rahatsız bir pozisyonda uyuyakalmıştı.

Gözlerim yüzüne oradan dudaklarına indiğini fark ettiğim an başımı ters yöne çevirdim.

Ona bakmamalıydım başkasına ait olan o insana asla bakmamalıydım.
İçim ne kadar yanarsa yansın ne kadar mutsuz olacaksamda olayım yine bu doğruları kendime söylemeye devam edeceğim.
Ben bunları düşünürken bile gözlerim istemsizce üzerinde gezinmeye devam ediyordu.
Tekraz gözlerimi üzerinden çektim.
Gözlerim bu sefer elime bağlı olan serumun üzerindeydi.
Bulutun varlığı neredeyim sorusunu bana unutturmuştu.
Hastanede olduğumun yeni farkına varmıştım , serumları gördüğüm an .

MEYUS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin