🖤
# Yazarın anlatımıyla #
Emir odasına girdiğinde aryayı önünde görünce şaşırmıştı ve o an ne söyleyeceğini ,ne yapacağını bilememişti.
İlk başta onun olduğuna inanamamıştı.
Belikde buda zihninin oymadığı bir oyundur diye düşündü.
Ama sonra bir kaç kez gözlerini ovuşturup kendini çimdikledikten sonra gerçekten burada , odasında olduğunu anlamıştı.
Burada olduğunuda üzülmeli miydi yoksa mutlu olmalımıydı .
Aryanın zamanlaması çok kötüydü olmaması gereken zamanda olmaması gereken kişilerin arasında sıkışıp kalmıştı.
Aryanın gözleri yerdeki kırmızı güllerdeydi.
Usulca güllerin yanına giderek teker teker eline aldı. Gülleri yüzğne doğru yaklaştırıp bir kez kokusunu içine çekti. Sanki o an aklına güzel bir an gelmiş gibiydi , buluttun ilk kez aryaya gül verdiği o gün gülümsediği ilk an .
Ama nereden bilebilirdi ki o gül'ün bir gün yerlerde süpürge olacağını , önemsenmeyeceğini .
Kalbinin acısından cam kırıklarının üzerinde durduğunu farkında değildi onun acısı kalbindeydi acıların en büyüğüydü.
Arya odadan dışarı çıkıp merdivenlerden inmeye başladı fakat kırmızıya boyanan ayakları yere acı bir iz bırakıyordu.
Bulut yeni farketmişti . Süpürürken cam kırıklarının üzerinde olan kırmızı kan lekelerini .
"Bu kan " demişti korkuyla .
"Manyak kız camların üzerine mi basmış hiç mi farketmedi " demişti pelin gözlerini kocaman açarken.
Odanın kapısına kadar uzanan kanlı ayak izleri vardı.
Bulut korkuyla yerdeki izleri takip etti.
Gözleri dolmuştu her an göz yaşı dökebilirdi.
Kapıdan dışarı çıktığında yerde yine kanlı ayak izleri vardı . Ayakkabıları hala kapıdaydı giyinmemişti. Eline aldığı güller ise kanların üzerindeydi. Ya unutmuştu yada bilerek bırakılmıştı.
Bulut sağına , soluna bakıp aryayı aradı. Ve görmüştü sendeleyerek buluttan uzaklaşmaya çalışıyordu.
"Arya " demişti bulut . Fakat arya duymamıştı .
Çünkü tam kendinde değil gibiydi.
Aryanın yanında bir motor durmuştu.
Gelen emirdi.
Arya daha fazla ayakta duramayıp sendelerken
Bulut onu tutmak için yanına yürüdüğünde emir buluttan önce davranıp aryayı tutmuştu.
Bulut yürümeyi durdurup orada öylece onlara bakıyordu.
Ama arya Emire gülümsüyordu. Bulut gülümsediğini gördüğünde geri dönüp eve girdi.
Kapıyı sertçe kapatıp kapıya yaslandı. Dolan gözleri yavaş yavaş su akıtmaya başladı ..
***
Bir kaç saat sonra
Ayaklarıma pansuman yapıp hastaneden dönmüştük.
Güzemlerin evinin önündetdik tam motordan inecekken emir bir anda beni kucağına aldı .
"Kendim yürüyebilirim o kadarda kötü değilim ." Demiştim kaşlarımı çatarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS
Romance🖤🖤 Babamı kaybetmiştim. Sevdiğim adam gözlerimin önünde babamı ellerimin arasında söküp almıştı. O günden sonra kimseyi sevmemeli ve değer vermemeliydim. Kendime aşkı yasaklamıştım. Dünyadan kopup tıpkı bir ölü gibi yaşamaya mecbur bırakmıştım ken...
