Posterdeki o çirkin görüntü beynimi yakarken kalbimi acıtmıştı.
Görmek istemediğim şeyi görmüş ve okumak istemediğim yazıları okumuştum.
Orada gizemin yanında gözlerim devasa postere mahkum olmuşken bedenim olduğum yere mahkum etmişti kendini ,kıpırdayamıyordum....
Hareket edemiyordum âdeta kaskatı kesilmiştim.
Etrafımdaki insanların gözlerini üzerimde hissediyordum.
Posterde oğuzun resmi vardı. Görmek istemediğim şey oğuzdu . Okumak istemediğim ise posterin üzerindeki şu yazılardı.
"Oğuz ❤️ arya " yazıyordu kocaman harflerle.
Ve bu yetmezmiş gibi başka şeyler daha yazılmıştı.
" saf bir kız ve kaçak olan oğuzun aşkı mutsuz sonla mı bitecek yoksa mutlu sona mı kovuşacak.?"
İsmi , görüntüsü oğuzun herşeyi midemi bulandırıyordu.
Onun bana yaşattığı tüm acılar tekrar üzerime binmişti ve gözlerim dolmuştu.
Gizem önüme geçmişti. Görmemi istemesede görmüştüm. O kötü manzaraya şahit olmuştum.
"Arya hadi gel gidelim . Lütfen üzülme buradan gidelim hadi canım " diyerek omzuma dokundu.
Ben ise gizemi önümden itip daha çok gözlerimi kenetlemiştim postere.
Oğuz , keşke tanımasaydım seni keşke hayatıma gitmeseydin keşke hayatına girmeseydim.
Senden ve sana ait olan herşeyden nefret ediyorum nefret .
Öğretmenler ise bunu kimin yaptığını bulmaya çalışıyorlardı.
Müdür azda olsa durumumu biliyordu annem anlatmıştı.
O yüzden bana ve bu olanlara çok fazla yüklenmiyordu.
Gözlerimden su akmaya başlamıştı.
Ne konuşuyordum nede hareket edebiliyordum.
Orada öylece kalakalmıştım.
Gözlerim hala posterin üzerinde gezinirken önümde biri belirmişti.
O kişi buluttu.
Gözlerini ağlayan gözlerime odaklaşıp bana mahzun mahzun bakıyordu.
Bir anda anlam veremediğim bir hareket sergilemişti.
Beni kucağına almış bir yere götürüyordu.
Herkes bize bakıp birşeyler fısıldıyordu.
Fakat bulut bunu hiç umursamamıştı bile.
"Bırak beni " dedim inmeye çabalarken.
Gözyaşlarım durmuştu.yani şimdilik durgundu.
"Bırakmam" demişti sesi çok netti.
Beni kitap okumayı çok sevdiğim banka bırakmıştı.
Bulut usulca yanıma otururken ben ise karşımda tek bir noktaya odaklanmıştım. Karşımdaki devasa ağacın üzerindeki iki kuşa.
Ne zaman buraya otursam bu iki kuşu her zaman yanyana görüyorum. Biri uçsa bile diğeride peşinden uçuyordu. Birbirlerinden asla ayrılmıyorlardı.
Biz oğuzla bu iki kuş gibi olamamıştık . Oğuz benim iki kanadımıda kırmıştı. Onun yüzünden gökyüzünde birdaha asla eskisi gibi uçamayacaktım.
Ağlıyordum hemde bulutun yanında hıçkıra hıçkıra ağlıyordum . Kendime engel olamıyordum.
Bulut kulağıma yaklaşarak şu sözleri fısıldamıştı .
"Sakinleş ben yanındayım yalnız değilsin. "
Kulağımdan geri çekilip ekledi. " sen tanıdığım en güçlü kızsın. Geçmişte ne oldu ne yaşadın bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var oda çok güçlü olduğun. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS
Romansa🖤🖤 Babamı kaybetmiştim. Sevdiğim adam gözlerimin önünde babamı ellerimin arasında söküp almıştı. O günden sonra kimseyi sevmemeli ve değer vermemeliydim. Kendime aşkı yasaklamıştım. Dünyadan kopup tıpkı bir ölü gibi yaşamaya mecbur bırakmıştım ken...
