Yirmi altıncı bölüm | Sorgu 🖤

7 3 1
                                    



🖤
Hayatımda ilk defa nezârethaneye düşmüştüm hemde hiç bir suçum olmamasına rağmen o demir parmaklıkların ardında kalmıştım.
Bizimkilerin bu durumu öğrenmeleri an meselesiydi.
Yakınlarımıza ulaşabilmek için bizden telefon numarası istediler.
Annem uzakta olduğu için ,panik yapmasın diye Emre'nin numarasını verirken emir babasının telefon numarasını vermişti.
Daha doğrusu vermek zorunda kalmıştı.
Emirin babasının olduğunu bilmiyordum.
Babasından ne bahsederdi nede bahsedilirdi.
polis memuru telefon numaralarını aldıktan sonra yanımızdan ayrıldı.

Emire dönerek sordum "emir baban olduğunu bilmiyordum değerini bil çok şanslısın."dedim.

Emir sert bir yüz ifadesiyle"ya ne demessin çok şanslıyım dünyanın en şanslı insanıyım."
Şaşırarak sordum "neden öyle dedin ki şimdi"
Emir öfke dolu gözlerle bana bakarak
"Yaa sanane be kızım sen kendi işine baksana."dedi

"İyi peki. Senin yüzünden buradayız biliyorsun değilmi ?"

"Ya kızım başlama yine ,Daha bu konuyu konuşalı 5 dakika bile geçmedi."
"Sürekli konuşup başının etini yiyeceğim.
Şu halime bak ya hayatımda herşey normalmiş gibi birde karakola düştüm." Dedim.

Emir hafifçe sırıtarak "iyi ya ne Güzel işte deneyimlemiş oldun "dedikten sonra onun olduğu parmaklığa yaklaşarak
Saçını çekiştirmeye başladım.
Emir sızlaya sızlaya "ya kızım bıraksana saçımı deli misin nesin."gözlerimi kocaman açarak"evet deliyim beni bu hala getiren sensin"dedim.

Ben bu şekilde Emire acı çektirirken iki polis memuru yanımıza gelerek kilitlerimizi açıp kollarımız dan tuttular.
Heyecanla polis memuruna sordum.
"Memur bey serbest bırakıldık değilmi.
Size söylemiştim bizim bir suçumuz yok gerçi benim suçum yok diğer arkadaşı bilemem."

"Baksen ne çabuk sattın beni " dedi emir kaşlarını yukarı kaldırıp sırıtırken.

Emire bakış attıktan sonra gözlerimi polis memuruna çevirdim.
Polis memuru alaycı bir tavırla "ifade vermeden nereye gidiyorsunuz henüz masum sayılmassınız ifadeniz alınacak.
Artık hapiste mi girersiniz evinize mi dönersiniz bilemeyiz."dediğinde emir bana bakarak kocaman bir kahkaha attı.

Hızlı bir manevrayla Emire dönerek sert bir tekme attım.
Emir vurduğum yeri ovalayarak "ne yapıyorsun kızım ya sende iyice alıştın ne kadar vahşisin seni buraya değil hayvanat bahçesine tıkmaları lazım."

Öfkeli gözlerimle Emire bakarak "tekmelerime doymadın galiba biraz daha böyle devam edersen daha fazlası gelecek."dedim.
polis memuru emir ile aramızda olan husumete dayanamayıp "yeter artık kendinize gelin karakoldasınız .hala birbirinize sataşmaya devam ediyorsunuz.Tek bir ses daha duyarsan ifade vermenizi beklemeden direk hapsi boylarsınız ona göre "diyerek bağırdı.

MEYUS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin