MEYUS

Otuz birinci | İtiraf ve haykırış 🖤

(Bölümü okurken dinleyebilirsiniz-çağan Şengül çok yazık.- )

***

Emire o kadar çok öfkeliyim ki içimdeki bu öfke intikam almadan sönmeyecekti.

Emire o sözleri söyledikten sonra ayağa kalktı emir eline bakarak "manyak mısın kızım kolumu ne hale getirdin"

Gözlerimi açıp Emire dik dik bakarak "evet manyağım ama sadece sana "
Dedikten sonra arkamı Emire dönüp buluta doğru yürümeye başladım.

Bulutun elinden tutup bahçeye çıkardım.

Emir ona karşı tepki vereceğimi hiç düşünmemişti oyüzden gözlerinden ateş püskürüyordu.

Bu kötü zamanımda bana en iyi gelenin yanındaydım . Bulut karşımda ağlıyordu Çok fazla gözyaşı döküyordu.

Bulut hafif adımlarla bana yaklaşarak "şu manyağın ağzını burnunu kırıp hemen yanına geleceğim tamammı sen sakin üzülme "dedi.

"Bulut birşey yapmana gerek yok"

" Arya nasıl birşey yapmama gerek yok baksana seni ne hale getirdi ."

"Evet durumum pek iyi görünmeyebilir emiri sende tanıyorsun onu dövdüğünde birşey değişmeyecek yine aynı şeyleri tekrar tekrar yapacak"

"O zaman bende öldürürüm "dedi bulut .

Bulutun öfkeden gözleri dönmüştü şu anda ne dediğini bilmiyor gibiydi .

Sanki benden daha çok üzgün ve daha çok öfkeli gibiydi.

"Hayır sakın öyle birşey yapma eğer gerçekten bana değer veriyorsan hiçbir şey yapmayacaksın"

Arkamızdan bizimkiler salondan çıkmış ve gözlerini bize çevirmişlerdi

Bulut bir anda yüzümü ellerinin arasına alarak "onu yapma bunu yapma diyorsun senin için birşey yapmama izin vermiyorsun peki ben senin için ne yapabilirim söyle bana arya ne yapabilirim."

Bulut bu sözleri sarf ederken gözleri yarıya dolmuştu.

Bir anda sıkıca sarıldım .

Emir hareket etmeden öylece duruyordu.

"Sadece yanımda ol ve sımsıkı sarıl . Benim için bunu yapman yeterli."

Bulut iki eliyle beni kavrayıp sımsıkı sarıldı.

Öyle sıkı sarılıyordu ki bir an nefes alamayacağım sandım.

"Böyle iyimi kendini iyi hissediyor musun"dedi bulut.

"Evet hemde hiç olmadığım kadar "

"Sevindim"

Bulutun kollarının arasında ağlamaya başladım .