MEYUS

Beşinci bölüm | Adrenalin 🖤

Bölüm müziği : maroon 5 - animals

🖤

Oraya yarışa gidecekmiydim . Onu orada görebilecekmiydim.
Ya yine baloda olduğu gibi burnumun dibinde olmasına rağmen onun aradığım kişi olduğunu anlayamassam.
İhtimallere güvenemezdim. Şuanda bir şansım var ve onu değerlendirmeliydim.
İste iyi veya kötü olsun bunu yapmalıydım.

Yarış başlamadan önce orada olmalıydım.
Dolabımın önüne geçip kıyafetlerime odaklanıp ne giyeceğime karar vermeliydim.

Tüm çevre okullar bu yarışa katılıyordu.
Yarışta izleyici ile beraber aşağı yukarı 90 kişi bulunuyor.

Takip ettiğinden dolayı değil cenkten biliyordum.
Oda buraya gelir yarışırdı.

Gözüme deri bir takım takılmıştı.
Uzun zamandır giyemediğim o takım.
Uzanıp deri takımı alıp inceledim.
Eskiden bu takımı giyinmeyi severdim.
Daha doğrusu deri olan kıyafetlerinin çoğunu severdim.
Tabi artık giymek istemiyordum.

Deri takımı giyip aynanın önüne geçtim.
Yüzümü kahve tonlarında hafifce bir makyaj yaptım.
Takı olarak sade şık bir halka şeklinde küpe taktım kulağıma.
Saçımıda at kuyruğu bağladıktan sonra artık gitmek için hazırdım.

Telefonumu alıp evime bir taksi çağırdım.
Taksi on dakika sonra kapımda olurdu.
Çantamı alıp evden dışarıya çıktım.

Bunu yaptığım için gerçekten delirmiş olmalıyım.
Ben gerçekten deliydim hemde fazlasıyla deli.

Taksi yanımda durduğunda kapıyı açıp koltuğa oturdum.

Taksici bana dönerek " nereye gidiyoruz "

"Eski yarış pistine " diyerek sorusunu yanıtladım.

Yarım saatlik süren yolculuğumuzun ardından
Ne hayet taksiden inmiş ve yarışın olduğu piste varmıştım.
Sanki doksandan daha fazla insan kaynıyordu burası.
Telefonum ekranından saate baktım . Yarışın başlamasına sadece on dakika kalmıştı.
Peki o yabancı burada seyirci miydi yoksa yarışcımıydı bilmiyordum. Peki bilmediğim tanımadığım bir insanı nasıl bulacaktım.
Kafam oldukça karışıktı.

Bir gün biri hayatınıza girer. Onunlayken zaman dursun istersiniz. Ama sonradan o kişinin ne zaman kadar ne dakika nede saniye kadar değerinin olmadığını anlarsınız .
İşte ben bunu oğuz sayesinde anlamıştım.
Oğuz bana öyle güzel anlatmıştıkı ki beni bu hale mahkum etmişti. Zombi gibi yaşamaya zorlamıştı.

Bu insanları tanımasamda yinede etrafta tanıdık yüzler vardı .
Cenk ,Akif,bulut ve arkadaşları buradaydı.

Gözlerim bulutun üzerindeyken cenk ve Akif'in yanıma geldiklerini farkettiğimde gözlerimi gelenlere çevirdim.

"Vayyy kimleri görüyorum ." Demişti Akif ve oldukça şaşırmış görünüyordu.

" sen buralara uğrarmıydın . İlk defa seni buralarda görüyorum. Hangi rüzgar seni buraya attı bakalım " dedi cenk .