Teşekkür 🪡

111 17 26
                                    

Her kötü hissettiğimde açıp açıp yazdığım Pera'ya Mektuplar finalini verdik, yıllar sonra yazdıklarımdan ilk defa bir kurgumda final verdim ve o finali yazarken her satırında ağladım. Açıp açıp yazdığım gece vakitleri hayal gibi geliyor şimdi, saatler geçti bazen yazdığım bir cümleye dakikalarca baktım çünkü hep kendimden en çok parça koyduğum yerdi.
Pera benim yorgun yanımdı, en çok ağladığım yanım. En çok kaçtığım yanım, acıyı yok saydığım kısımda bana ayna gibi bakan karakterdi. Ama bana rağmen her şeye inat eden bir gülümsemesi ve sevgisi vardı ki, onu bu yüzden çok sevdim. Şansım olsaydı, bir kez olsun onlara bir şekilde denk gelmek isterdim.

Aren, Pera'ya sırtını hiç dönmesin istedim ve öyle de oldu. Çünkü hep sırtı dönülen kişi olmak zordu hayatta Pera için, her daim çabalayan olmak zordu. Verdiği sevgiyi ezip geçenlerin aksine Aren onunlaydı.

Sevgi yıllar geçtikçe bile Aren için aynı kalacak, kitabın adı da bu yüzden aslında Pera'ya Mektuplar'dı. Pera'nın her şeyin farkında olarak yaşaması ve tüm sevdiklerine veda etmesindeki bir ayrıntıydı. Kendince bile bile yaşadığı şeyler, sevdiklerine yazdığı cümleler ve yaşanılanların hepsini göz önünde toplayınca ortaya Pera'ya Mektuplar çıkıyor, sadece bir bütünün tüm parçaları geriye çıkıp bakınca onları görüyoruz.

Ve en güzeli, o sevgi Aren'in mektuplarında şarkılarında olacak ve hiç gitmeyecek, geçmeyecek. Sevgi onunla ve bizimle kalacak. Onları yazarken oturup gözlerimi kapatarak yazdığım sahne çoktu çünkü ikisi de o kadar emindiler ki kendilerinden ve sahnelerini çok iyi oynuyorlardı.

Ve finali mutsuz son yazmak için yazmadığımı belirtmek istiyorum, Pera'ya Mektuplar benim bir gece ansızın hatta 8 Aralık gecesi finaliyle birlikte kafamda canlanan ve sadece bir morg odasında dizleri üzerine çökmüş ağlayan bir adamla o masada yatan kızdı. 9 Aralık günü ise yazıp yayınladığım Pera'ya Mektuplar size bir gün ansızın selam verip, ansızın veda ediyor.

Ve Pera'nın öldüğü tarih 17 mart, benim ise doğum günümdü. Her doğum günümde onu anacaktım çünkü.
Çünkü kalbime dokunan biriydi, en çok da yazarken onu içime sakladım.

Hikayenin içinde de geçtiği gibi kalbine dokunduğun insanlar vardır ve kalbine dokunduğun insanlar seni asla unutmazlar. Böyle kalacak sonsuza kadar.

Çok uzun bir teşekkür konuşması oldu, son bir cümle daha sonra bir daha ne zaman görüşürüz bilmiyorum ama kendinize iyi bakın ve çok sevgiyle kalın, kalbinize dokunan insanları ise asla unutmayın ❤️‍🩹

Ve en sona sakladığım ithaf edeceğim, benim canım arkadaşım Esra'ya.

Sana, en çok sana teşekkür ederim. Her gün beni; çok iyi şeyler yazmasam da darlayıp eda yazdın mı bakiyim ne yazdın, bu böyle yazılır mı hiç mi vicdanın yok, engelleyeceğim seni demelerin ve daha nice bana tatlı isyanların... İyi ki varsın, varlığın için, yanımda olduğun için. Yazdıklarıma böyle sıkı sıkıya sarıldığın için. Ve bu hayatta var olduğun için, sana sonsuz teşekkürler.

Kimlere uzandıysa bu kelimeler hepinize çok çok teşekkürler, Pera'ya Mektuplar son sahnesini yazdı ve hikayemiz burada son buluyor.

Kafamın içindeki sahnede yaşayan Pera ve Aren'e sevgilerle, hep iyi ki var olacaksınız.

İyi ki varsınız, iyi ki vardınız,

sevgilerle eda 🤍

10.03.2023

PERA'YA MEKTUPLAR • Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin