Son Damla

10.2K 334 3
                                    

Aldığım haberle şirketten apar topar çıkıp eve gitmek için yola çıktım. Hicran'a bu haberi nasıl vericem o ne  hissedicek bilmiyorum...

Araç konağın önünde durunca indim konağa girdim adımlarım okadar yavaştı ki onun yanına gitmek istemiyordum ilk defa.


"hoş geldin abi" dedi Esra

"hoş bulduk abim yengen nerede"

"yukarıda abi sizin odada miran'ı emzirriyor" dedi başımı salladım yukarı çıktım.

Kapıyı açıp içeri girdim Hicran beni görünce kocaman gülümsedi.

"sevgilim hoş geldin" dedi

"hoş bulduk yavrum" dedim miran'ı yutup beşiğine yatırdı

"baran bişey mi oldu yüzün solmuş"

"oturalım mı şöyle yavrum" dedim yatağa oturduk.

"baran korkutmada söyle neler oluyor"

"bugün bir haber aldım şey ile ilgili" dedim iki kelimeyi bir araya getiremiyordum

"ne ile ilgili" diye sordu

"baran konuşsana"

"baban Hicran baban vefat etmiş" dedim gözleri buğulandı ama sıktı kendini ağlamak istemiyordu kaskatı kesildi durdu öylece

"öğle namazına müteakip defnedilecek miş sana yaptıklarını biliyorum ama yine de gitmek istersen"

"nasıl ölmüş" diye sordu buz gibi bir sesle

"kalp krizi geçirmiş sabah odasına girince bulmuşlar" yerinden kalktı arkasını döndü "ablamı ararmıısın gelip miran'a baksın" dedi

"yolda aradım geliyor" diye bildim sadece canı acıyordu ama acısını saklıyordu ona üzülmek istemiyordu ama engel olamıyordu kendine.

Dolaptan siyah bir şal çıkardı başına örttü kapının vurulması ile ablam içeri girdi önce bana ardından Hicran'a baktı arkasında Tarık abi ve kızlar vardı.

"kuzum" dedi Hicran'a doğru gitti

"kimseden baş sağlığı duymak istemiyorum. Benim bir ba babam yoktu zaten" dedi Hicran bana baktı

"çıkalım mı" diye sordu "çıkalım sevgilim" dedim elimi uzattım sıkıca tutu ve odadan çıktık.

Araça bindik hızla ve yola çıktık...

Mezarlığa gelmiştik arabadan indik oldukça kalabalıktı en arkada durduk mezarın yanına gitmedik Hicran hala kendini kasıyordu ona bişey olucaksın diye korkudan bütün vücudum gerilemişti.

Herkes dğılınca birlikte mezarın başına gittik. Bir kaç adım gerisinde durdum Hicran konuşmaya başladı.

"değdimi Ömer  ağa kadıoğlu aşireti dağılmasın diye bana ettiğin zulüme değdimi bak o kızını feda ettiğin aşiretten geriye kimse kalmadı biricik oğlun kaçıp gitti bak aşiretin yok oldu."dedi konuştukça ciğerlerim sökülüyor gibi hissediyordum.

HİCRAN +18 (töre) (düzenleniyor) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin