ᴅᴇ'ᴀᴍᴏʀ|𝟾

|Okyanus|

Hızlıca yanından ayrılıp sınıfıma gitmiştim.
Diğer öğrenciler çoktan gelmişti.
Hocanın sınıfa girmesiyle ders başlamıştı.
.
.
.
.

SAAT 13:02

Çantamı alıp bahçeye çıktım. Jungkook'u beklerken yanıma gelen Da-Eun ile gerilmiştim.

DE- Jennie bana bir cevap vermedin.

J- Sana verecek cevabım yok!

Saçımı sıkıca tutup konuşmuştu

DE- Öyle mi? Farkında mısın bilmem ama şuanda sana yardım edecek kimse yok. Gördün mü? Yanlızsın Jen!

J- Bırak beni Eun!

Jungkook'un sesini duymamla rahatlamıştım.

JK- Da-Eun!

DE- Oppa. Nasılsın?

JK- Bırak onu

DE- Oppa bu bizim aramızda. Sen beni görmeye mi gelmiştin?

JK- Hayır. Jennie'yi almaya geldim.

DE- Jennie'yi mi?

JK- Evet. Biliyor musun? Bir daha yanına gelmeyeceğim. Bu kızı bir daha rahatsız edersen bu sefer karşında Jungkook'u değil Jeon'u görürsün. Ve biliyor musun? Bunu hiç istemezsin!

DE- Oppa özür dilerim.

JK- Benden değil Jennie'den

DE- Özür dilerim Jenjen.

"Jenjen" bunu söyleyen kişi Jungwoo'ydu.
Ve onun bunu bilmeden söyleme ihtimali yoktu.
Bir şeyler bildiği kesindi. Veya bu işte bir parmağı vardı. Ellerimin titrediğini fark eden Jungkook'un elimi tutmasıyla yere odakladığım bakışlarımı ona çevirmiştim.

JK- Gidelim.

Yürümeye başlamasıyla tuttuğu elimden dolayı adımlarım istemsizce ona ayak uydurmaya başlamıştı.

Okuldan uzaklaştığımızda durup konuşmuştu.

JK- İyi misin?

Oksijen ihtiyacıyla yanıp tutuşan ciğerlerim konuşmama izin vermiyordu.

JK- Sakin ol. Al bunu.

Elinde tuttuğu ilacı bana uzattığında hiç tereddüt etmeden almıştım.

JK- Jimin hyung verdi. Ne olur ne olmaz yanında götür Jennie için dedi.

Kafamı aşağı yukarı sallayıp ona anladığımı belitmiştim.

Bir kaç dakika elimi hiç bırakmadan öylece bekledi. Nefes alış verişlerim normale dönünce konuşmuştum.

J- Teşekkür ederim oppa.

JK- İyisin değil mi?

J- Evet.

Yerde duran çantamı alıp elimi hiç bırakmadan yürümeye başladı.

Bir süre sonra ara sokağa girdiğimizde sessizlik oluşmuştu. Gerildiğimi fark etmiş olmalı ki konuşmuştu.

JK- Jin hyungla aranızda ne geçti veya ne konuştunuz bilmiyorum ama inan bana Jin hyung asla bize bilerek zarar verecek bir şey yapmaz. O gün sarhoştu.

J- Sadece ona değil kendime de kızgınım Kook...

JK- Neler hissettiğini bilmiyorum fakat yanında olacağım.

JK- Zor zamanlar yaşıyor olsak bile, önemli olan mutlu olduğumuz anlardır. O yüzden sadece mutlu olmaya bak

J- Senden böyle sözler duymayı hiç beklemezdim Kook.