ᴅᴇ'ᴀᴍᴏʀ|𝟾

|Güven|

DR- Unutmalısın bunu... Unutmalısın... Unutmalısın düşünmeyi...

J- Öyleyse öğret bana nasıl unutulur düşünmek?

DR- Belki tamamen unutamazsın ama acını azaltacak. Zamanla artık canın bu kadar acımayacak.

DR- Ormana gitmek, bisiklet sürmek, müzeye gitmek, sevdiklerinle vakit geçirmek gibi şeyler. Bunların hepsi insanı delirmekten kurtaran şeyler. Senden isteğim sadece dışarıya odaklanman. Mesela abilerin. Onlarla daha sık vakit geçir. Sadece aynı odada durma. Aynı odadayken onlarla vakit geçir. Kenarıya geçip oturma.

J- Şu sıralar onlardan fazla uzaklaştım. Hepimizin bir işi var. Kimse kimseyi aynı odadayken bile göremiyor.

J- Sanırım haklısın... Onlarla birlikte olduğumda her şeyi unutuyorum.

DR- Salı gününe kadar denemeni istiyorum.

DR- Hatta mümkünse okulda arkadaşların varsa onlarla da vakit geçir.
Hem unutmanı sağlayacak hem de sende fark ettiğim bir şey var. Tam emin değilim ama deneyip görmek istiyorum.
O yüzden emin olmak için senden bir şey daha istiyorum.

J- Ne?

DR- Arkadaşlarınla veya grubunla yaptığın şeylerin videosunu veya fotoğrafını çekmeni istiyorum.
Böylelikle gerçekten ödevini yapıp yapmadığını daha rahat anlayabilirim.

J- Ne? Saçma. Yapmak istemiyorum...

DR- Neden?

J- Çünkü saçma

DR- Saçma mı? Yoksa başka bir sebebi mi var?

J- H-hayır sadece saçma

DR- Jennie yalan söylediğinde veya telaşlandığında kekeliyorsun.

J- N-ne?

DR- Senin hiç arkadaşın yok. Değil mi?

J- Evet- yani hayır! Var

DR- Öyleyse arkadaş edin. Bu daha iyi oldu. Fotoğraf çekmeni bunu anlayabilmek için istedim. Fakat sen benim uğraşmama gerek kalmadan söyledin bile.

Kahretsin! Bu adam diğer psikologların aksine fazla zeki. Nasıl oluyor bilmiyorum ama insanı etkisi altına alıyor ve istediği şeyleri söyletiyor.

DR- Devam edelim mi?

J- Sanki başka şansım var

DR- Jennie bak biliyorum hiç bir şey anlatmak istemiyorsun.

J- Evet ama anlatıyorum işte.

DR- Söz veriyorum daha iyi olacaksın. Sadece bana her şeyi anlat. Yüzeysel ve kısa cevaplar vermeni istemiyorum. Sorulardan kaçma. Lütfen bundan sonra daha uzun ve gerçekten senin kendi düşüncen olan şeyleri söyle. İçinden geçenleri... Gerçek seni öğrenmek istiyorum...

Ona cevap vermemiştim. Benden cevap beklediği kesindi. Sadece sessizce bekledim. İkimizde konuşmadık. Sessiz geçen 1 saatin arasından. İçerisi yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Eğer içerisi biraz daha kararırsa yüzünü görmem zorlaşacaktı.
Boş ve cansız bakışlarım içinde bulunduğum karanlık odadaki büyük cama kaydı.
Yağmur yağıyordu yine. Şuan saat kaç olduğu hakkında bir fikrim yoktu.
Gerçi bir önemi de yoktu.

DR- Jennie

Bana seslenen ona bakmadım. Bakmak istemiyordum. Ruhsuz bakışlarım hala odağını kaybetmeden sertçe cama çarpan yağmur tanelerindeydi. Yine sesini duydum. Bana seslendi.