His Girl [[Part two]]

Hoofdstuk 33.

Heyhey! Eindelijk zomervakantie! 11 juni hoor ik de uitslag of ik ben geslaagd of niet! Hopelijk wel of course :P

Hier een nieuw hoofdstuk

♥♥

—

Het waren lange, donkere nachten en slapen kon ik niet.

Elke nacht dacht ik weer aan die donkere tijd in mijn leven en het werd alleen maar erger. Ondanks dat ik naar een psycholoog ging, werd het er niet beter op.

Ze vertelde me dat alles goed zou komen zolang ik er maar over zou praten, maar niks is minder waar.

Leugens dat waren het.

Justin wist hoe moeilijk ik het had en nam daarom vrij om voor Tara te zorgen.

Ik kon het allemaal niet aan.

En hoe laf het ook klonk, het was de waarheid.

Hoe kan ik voor een klein meisje zorgen als ik niet eens voor mezelf kan zorgen?

'Mama, mama! Kijk wat ik gemaakt heb.' Roept Tara blij. Ze laat een papieren vliegtuigje zien en ik glimlach.

'Mooi hoor lieverd.'

Ergens ben ik hartstikke blij dat ik weer terug ben, maar het voelt niet goed.

Het voelt niet goed als je ontvoert bent, en daarna er tegen je word verteld dat alles goed komt terwijl dat helemaal niet waar is.

Het is allemaal bullshit.

'Babe, wat dacht je van een date tonight?' Vragend kijkt Justin mij aan.

Geforceerd glimlach ik. Ik wil wel, maar mijn hoofd staat er gewoon niet bij.

En misschien moet het allemaal nog komen, maar als dit mijn leven moet zijn, dan wil ik dit helemaal niet. Ik wil gelukkig worden samen met Justin en Tara.

'Is goed lieverd.' Zeg ik dan uiteindelijk. Justin glimlacht en geeft me een kus op mijn voorhoofd.

'Mooi, half zeven beneden staan. Ik zal Tara naar mijn moeder brengen.' Ik knik en glimlach terwijl ik naar boven loop.

Het is nu half vijf en moet eerst nog eten koken voor Tara , Justin en mijzelf.

Ik loop naar de keuken toe en begin met het maken van stamppot boerenkool te maken. Ik weet dat het extreem Nederlands is, maar ik hou er onwijs veel van.

Na drie kwartier is Justin Tara wegbrengen en blijf ik alleen in mijn kamer over.

Ik kies een zwart jurkje met kant uit die tot mijn knieën komt.

Ik krul mijn haar en kijk naar mezelf in de spiegel.

Niet lang kijk ik er in ,want het is walgelijk.

Ik ben walgelijk.

Ik zucht en werk mijn make-up bij.

Een klein laagje foundation en een beetje eyeliner en mascara vind ik wel genoeg.

Ik hoef er nou ook niet uit te zien als een barbiepop.

Terwijl ik naar beneden loop sms ik Justin dat ik al klaar ben ondanks dat het nog maar 6 uur is.

Ik ben benieuwd wat Justin heeft voorbereid, want ik hoop echt dat ik alles kan vergeten.

Justin haalt me uit mijn gedachten door de deur dicht te knallen.

'Wow, ik schrok.' Glimlach ik.

'Je hoeft voor mij niet te schrikken. Wacht, ben ik zo lelijk dan?'

Ik begin te lachen en schud mijn hoofd.

'Natuurlijk ben je niet lelijk. Anders zou ik hier niet zitten hè.' Grijns ik.

Justin knikt en pakt mijn hand en samen lopen we naar de auto toe.

'Ben ik niet overdressed?' Vraag ik als we al een half uur in de auto zitten.

'Nope, it's perfect baby.'

Ik merk dat ik bloos en draai mijn hoofd de andere kant op.

Na een uur zijn we eindelijk aangekomen op een hele mooi plek.

Het is een afgelegen plek met een klein vijvertje en overal staan mooie bloemen.

'Wow, dit is mooi Justin.' Ik geef Justin een kus en ga samen met hem zitten op het zachte gras.

'Ik had je hier mee naar toe genomen omdat ik je iets wil zeggen.'

Gespannen kijk ik Justin aan.

'Tell me.' Glimlach ik nerveus.

'We kennen elkaar nou al zolang en geen ene koppel heeft meegemaakt wat wij samen hebben meegemaakt, tenminste denk het niet.'

Ik begin te lachen en luister aandachtig verder.

'Ondanks alle tegenslagen die wij , maar vooral jij in je leven heb gehad heb ik uiteindelijk iemand lief kunnen hebben. Iemand waarbij ik heel mijn leven samen kan zijn. Iemand waarvan ik onvoorwaardelijk veel van hou. Nevaeh, je bent echt het beste wat ooit in mijn leven is overkomen en daarom wil ik je wat vragen.'

Mijn ogen worden groot als ik Justin op ziet staan en op zijn knieën gaat.

'Lieve Nevaeh, ik hou onwijs veel van je en ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten. Wil je met mij trouwen?'

Ik glimlach van oor tot oor en geef een klein gilletje.

Ik sta op en geef Justin een knuffel.

'Natuurlijk wil ik met je trouwen.' Fluister ik. Justin drukt me steviger tegen hem aan en geeft een kus op mijn hoofd.

'Ik hou zo onwijs veel van je Nevaeh.'

'Ik ook van jou Justin.' Fluister ik .

—-

'Ahhh! Soo romantic!

Sorry voor het korte hoofdstuk! Maar ik zal snel weer uploaden. Jammer genoeg komen er nog maar twee hoofdstukken en dan is ook dit verhaal klaar :( Onwijs jammer, maar aan alles komt een einde ♥