Hoofdstuk 21

150 11 0
                                    

'Aangenaam, mijn naam is Ingrid Jansen.' Stelt Ingrid zich voor. 

Ik schud haar hand en ga vol zenuwen zitten. Justin knijpt eventjes in mijn hand en merk dat hij net zo zenuwachtig is als mij.

'U had informatie over Tara?' Vraag ik zo ''normaal'' mogelijk. Ingrid knikt en haalt een dossier tevoorschijn.

'Tara Resley moet meerdere onderzoeken voor ziektes etcetera. Sinds haar geboorte heeft ze geen vaccin gekregen voor allerei ziektes. Daarom moet ze nog ongeveer twee weekjes blijven waar ze nu verblijft.' 

Fronsend kijk ik Ingrid aan.

'Dus? Mogen we haar nou niet in huis?' Snauw ik. Justin knijpt weer in mijn hand  en kijkt me met een blik aan die ik nog nooit eerder heb gezien.

'Het spijt me dit te mededelen, maar Tara is beter af in een pleeggezin.'
Justin fronst en ik moet moeite doen om niet uit te vallen.
'Hoezo zou ze naar een pleeggezin moeten?' Vraagt Justin zo rustig mogelijk, ondanks dat ik zie dat hij moeite doet om rustig te blijven.

'Ik bedoel het niet gemeen, maar u bent vaak op tour of u moet optreden. Zo mist Tara een vaderfiguur en dat heeft ze echt nodig.'
Ik kijk met mijn grote ogen naar Justin en zie dat Justin zijn vuisten balt.

'Dus u wilt mij wijsmaken dat ik niet een vaderfiguur kan zijn? Wat denkt u wel niet? Heeft u zelf wel kinderen?' Schreeuwt Justin aan een stuk door.

Ingrid Jansen schud haar hoofd en ik begin te lachen.
'Dus u heeft géén kinderen, maar u kunt wel bepalen of Justin een goede vader zou zijn? Je bent zelf niet eens moeder!' Roep ik boos uit. Ik zie dat ik haar pijn doe met deze woorden, maar dit kunnen ze niet maken!

Boos loop ik de kamer uit met Justin achter me aan. Allebij stappen we de auto in en kijken elkaar aan.

'Deze shit had ik nooit verwacht.' Zucht Justin.
Instemmend knik ik.

Ik zie een traan rollen langs Justins wang. Ik parkeer de auto op de autorit van ons appartament en geeft Justin een kus. 
'Lieverd, are you okay?' 
Justin haalt zijn schouders op.
'Is het waar wat ze zegt? Zou ik echt een ''slechte'' vaderfiguur zijn?' 

Ik trek Justin in een knuffel en geef hem een kus .
'Natuurlijk niet! Je zou een geweldige vader zijn. Dat heb ik echt wel gemerkt met Tara. Je moet je niet zo laten in praten babe.' 
Justin knikt en geeft me een kus.

'I love you.' Ik glimlach.
'I love you too.' 

'Hey honey.' Fluistert Justin in mijn oor. 
Ik ril en draai me om. Justin staat naast me met zijn haar warrig wat hem onwijs sexy maakt
'Hoe voel je je?' Vraag ik. 
Justin haalt zijn schouders op en ploft naast me neer op de bank. 

'Je ziet er wel onwijs sexy uit hoor.' Grijnst Justin. 
Ik merk dat ik bloos, want ik zie er dus echt niet uit. 
Ik heb gewoon een trainingsbroek aan met een sweater daarboven op en mijn haar in een knot. 
'Ja sorry.' Grinnik ik.

'Ik vind het echt kut dat we Tara niet meer kunnen zien.' Fluistert Justin zacht, maar hard genoeg zodat ik het kan horen.
Ik knik.
'Ja, vind ik ook, maar we kunnen er helaas niks aan doen. Al zou ik er alles aan willen doen.' Zucht ik.
Justin pakt mijn hand en geeft me een kus. 
'Laten we vanavond uit eten gaan.' Glimlacht Justin. 
'Is goed honey.' 

Ik geef Justin een kus en loop naar boven toe. 
Ik pak een zwart jurkje en leg hem klaar op mijn bed. Met twee handdoeken loop ik naar de douche en neem een lange douche. 

Nadat ik klaar ben met douche föhn ik mijn haar en trek het zwartje jurkje aan. 
Ik doe mijn zwarte hakken aan en doe een klein beetje make up op. 
Ik check mezelf nog in de spiegel knik als ik het goed vindt. 

'Are you ready?' Roept Justin vanaf beneden. Ik besluit niet te reageren en loop gewoon naar beneden.
'Here am I.' Grinnik ik. Justin pakt mijn hand en samen lopen we naar het restaurant toe. 
Het restaurant was toch twee straten verder dus waarom benzine verbruiken als je ook gewoon kan lopen? 

Aangekomen bij het restaurant bestellen Justin en ik allebij spaggeti. Iets wat we eigenlijk altijd bestellen als we uit eten gaan. 
Raar, maar het is een gewoonte geworden denk ik. 

'Mhm, deze spaggeti is het lekkerste wat ik ooit gegeten hebt.' Kreunt Justin.
Ik begin te lachen en kijk hem quasi-boos aan. 
'Oh, en mijn spaggeti dan?' 
Justin begint te lachen. 'Die is he allerlekkerste babe.' 
Ik glimlach tevreden en eet in stilte verder.

Ik geniet wel van deze stilte. Het is rustig en niet ongemakkelijk ofzo. 

'Ik moet je wat vragen.' Zegt Justin ernstig. 

_____ 
DADAMMM , sorry voor het saaie hoofdstuk, maar ik had echt geen  inspiratie meer ;o 

His Girl [[Part two]]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu