His Girl [[Part two]]

Hoofdstuk15

A/N , Oh my freaking cupcakes.. Bedanktt voor al jullie lezers :')

Ik ben echt blij met jullie :)) 

Loveya all! 

-----

Vandaag is het zover, ik had het gesprek met de rechter. En ik was bang.

Ondanks dat Justin duizende keren zei dat het goed kwam, maar ergens geloofde ik hem niet. 

Ik loop naar de douche en zie Justins scheermesje nog op de wasmand liggen.

Ik bijt op mijn lip en pak het trillend vast. 

Ik weet nog dat ik dit vroeger élke dag deed. Om de pijn die ik had weg te ''snijden''. 

Ik zucht.

Misschien vergeet ik mijn pijn en zenuwen nu ook wel? 

Trillend duw ik het mesje tegen mijn huid aan en ga er steeds harder over heen. 

Tranen glijden langs mijn wangen, maar de pijn en angst vergeet ik voor een minuut. 

'Nevaeh?' Roept Justin vanuit de andere kant van de deur. Ik schrik en laat het scheermesje vallen.

'Uh, ik uhm, ben druk bezig!' Roep ik trillend terug. 

Shit! De deur gaat open en snel verberg ik mijn arm achter mijn rug. 

Een geforceerd glimlachje komt op mijn gezicht en  Justin kijkt mij vragend aan.

'Gaat het wel?' Vraagt Justin bezorgd. 

Snel knik ik in de hoop dat Justin weer weggaat.

'Oké dan.' Zegt Justin terwijl hij wegloopt. 

Opgelucht haal ik adem. Dat was op het nippertje. 

Snel ruim ik het scheermesje op en maak mijn ''wond'' schoon. 

Ik stap onder de douche en laat de warme stralen over mijn huid glijden.

Als ik klaar ben droog ik me af, en trek een sweater aan. 

Onderzoekend kijk ik door mijn kast voor een broek en dan uiteindelijk vind ik een zwarte Jeans.

Ik trek het aan en loop dan door naar de badkamer om mijn haar te vlechten. 

Ik loop naar beneden toe en zie Justin noncholant op de bank zitten.

Ik grinnik.

'Hey babe.' Grijnst Justin. 

Ik glimlach en kom naast hem zitten alsof er niks gebeurt is. 

'Waarom deed je zo raar in de badkamer?' 

'Raar?' Vragend kijk ik hem aan. 

'Ja raar, je had je arm zo achter je rug alsof je iets verschuilde voor mij.' Fluistert Justin nu heel serieus. 

Ik voel me slecht, want ik kan niet liegen tegen hem, maar weet je hoe teleurgesteld hij zou zijn als hij erachter kwam? 

Een tijdje is het stil. Je hoort alleen nog maar Justins en mijn adem. 

'Laat me je pols zien.' Zegt Justin na een tijdje.

Verschrikt kijk ik hem aan en laat hem mijn rechtse pols zien.

'Nee Nevaeh, we weten allebij dat jij rechtshandig ben.' 

Ik zucht en haal diep adem.

Langzaam, maar dan ook echt langzaam trek ik mijn linkermouw iets omhoog. 

Justin zucht als hij het ziet. 

'Waarom?' Is het enige wat hij vraagt.

Ik geef geen antwoord en kijk voor me uit.

'Waarom?' Roept Justin boos. 

Ik deins achteruit en kijk Justin bang aan. 

'Sorry, ik had niet zo moeten reageren, maar babe vertel waarom je dit deed.' 

Voorzichtig knik ik en haal diep adem. 

'Ik voelde me bang en verdrietig, en ik zag jou scheermesje liggen.' Fluister ik bijna onhoorbaar. 

Ik voel iets waterigs langs mijn wang gaan, en dan besef ik dat ik aan het huilen ben . 

'Lieverd niet huilen, je bent dit niet waard. Je moet jezelf geen pijn doen. Je bent een mooi, lief, onschuldig. Dit hoort niet bij jou. Je hoort blij te zijn. Ik snap dat dit een moeilijke periode voor je is, dat is het zelfs voor mij, maar ik snij mij ook niet babe.' 

Ik reageer niet en kijk ik alleen voor me uit. Justin heeft een punt, maar hij was niet degene die jaren lang deppressief was. Hij was niet degene die weg wou. Die 'mishandeld' werd door zijn moeder, of gepest werd. 

'Ben jij jaren lang depressief geweest dan?' Fluister ik terwijl ik opsta. Justin schudt zijn hoofd en pakt mij vast bij mijn pols.  

'Don't .' Fluister ik. 

Ik wil me lost trekken, maar Justin is te sterk.