Hoofdstuk 25

179 10 1
                                    

Het waren zware tijden, Justin was al drie dagen lang bezig om ervoor te zorgen dat Tara weer terug bij ons kan komen, maar zonder geluk.

We waren de afgelopen drie dagen aan een koffiedieet en we slapen amper.

Justin is heel geïrriteerd , wat ik snap.

Ik loop naar de keuken en maak de derde kop koffie in een half uur.

'Justin, moet jij ook nog koffie?' Roep ik.

'Ja is goed babe.'

Ik pak nog een mok en schenk koffie erin.

Met twee mokken loop ik door naar de woonkamer en plof ik neer naast Justin op de bank die druk loopt te bellen.

Aandachtig luiter ik mee, maar wordt er niet echt wijzer uit.

Na vijftien minuten is Justin dan eindelijk uitgebeld en geef hem zijn mok met koffie.

'De koffie wordt onderhand koud.' Grap ik.

Een klein geforceerd glimlachje komt van zijn gezicht af en schud zijn hoofd.

'What's wrong honey?'

Justin zucht. 'Ik snap het gewoon niet. Ze weten dat Tara gepest wordt, en dat ze niet goed in d'r vel zit en dan nog mag ze niet hier heen.'

Ik zucht.

Ik haat het idee dat Tara daar nou zit, huilend, denkend wat er allemaal fout gaat. Precies hoe ik was, en dat wil ik haar niet aan doen.

'Wat nou als we naar de rechter stappen? Heeft dat geen nut? Dan kunnen we de rechter laten zien hoe Tara zich voelt. Desnoods halen we er een kinderrechter bij.' Mompel ik.

Justin knikt en geeft me een kus.

'Oké, maar jij komt zo te laat bij je psycholoog dus ik regel een kinderrechter.'

Ohja , ik had een afspraak. Ik geef Justin een kus en loop naar de gang toe waar ik mijn witte Nikes aantrek.

Snel sprint ik naar de auto toe en besef dat ik nog maar tien minuten heb.

Gelijk stress ik , want ik haat het als ik weinig tijd over heb. Het is iets wat ik altijd al had.

Aangekomen bij de praktijk neem ik rustig plaats en zie dat ik vijf minuten te laat ben.

Ik zucht.

'Hey, Nevaeh, kom maar. Je bent precies op tijd.' Ik frons maar loop dan toch met haar mee.

'Ga maar zitten, en vertel maar hoe je je nu voelt.' Vertelt ze met een glimlach.

Ik ga zitten en zucht.

'Ik ben zo gestressed dat ik niet meer eens slaap, eet of aan mijn "problemen" denk.'

Geërgerd haal ik een hand door mijn haar.

De psycholoog knikt en schrijf dingetjes op.

'Eet je wel goed naast dat?' Ik knik.

'Ja opzich wel. Ik denk nog wel steeds aan dat ene , maar als ik door bljf zetten en gewoon blijf praten denk ik dat het wel goed komt.' Vertel ik met een glimlach.

Eerlijk gezegd wist ik niet of het wel goed kwam. Ik sport veel, drink veel water , maar ik blijf het gevoel houden, het gevoel dat ik nog steeds te dik ben.

'Ik kan aan je zien dat je er nog steeds heel erg meezit, en dat is absoluut geen probleem, maar je moet eerlijk blijven Nevaeh. Je moet blijven praten en geloven dat het goed komt, en alles wat je verteld blijft tussen deze muren. Dat weet je toch?'

Ik knik.

'Tuurlijk weet ik dat, maar nu al dat gedoe met Tara heb ik liever dat ik aan haar denk, dan dat ik zo egoïstisch over mezelf ga lopen huilen. Zo ben ik niet. En ik weet dat ik moet praten, maar ik denk dat mijn wonden nog steeds vers zijn.'

De psycholoog knikt begrijpelijk. 'Dat snap ik maar al te goed Nevaeh, maar huilen is niet zwak. Huilen laat zien dat je sterk bent, dat je niet opgeeft, maar je gevoelens laat zien. En ik snap dat je nu liever aan Tara denkt. Dus misschien is het een idee om volgende week terug te komen en dan zien we verder oké?'

'Is goed.' Glimlach ik.

----------

'I am home!' Roep ik door de gang.

Ik gooi mijn schoenen uit en loop door naar de woonkamer waar Justin op de bank zit.

'Hey honey.' Ik geef Justin een kus.

'Hoe was het?' Vraagt hij nieuwschierig.

'Het was oké, heb jij het nog kunnen regelen van de kinderrechter?'

Justin knikt en pakt mijn hand vast.

'We moeten €10,000,- betalen , anders krijgen we geen kinderrechter. En sorry, maar ik heb het geld gelijk over gemaakt. Ik wist niet of je boos werd, maar ik kon geen seconden wachten.' Ratelt Justin aan een stuk door.

Ik glimlach en geef Justin een kus.

'Ik en boos? Man, ik ben hartstikke happy.' Glimlach ik.

------

A/N heyhey, sorry voor het lange wachten.

Omg, ik heb me inschreven voor Grafisch Lyceum Rotterdam 😂😂

I'm so excited!!!!!

His Girl [[Part two]]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu