His Girl [[Part two]]

Hoofdstuk 17

'Tara , wakker worden.' Fluister ik in Tara's oor. Tara's oogjes gaan open en gelijk glimlacht ze als me ziet.

'Hey, goedemorgen.' Glimlach ik.

Tara springt uit bed en kijkt in mijn grote spiegel.

Ik glimlach en pak uit mijn kast een zwarte broek en een witte t-shirt met ''About That Bass'' erop en leg het op bed neer.

'Kun jij jezelf aankleden?' Vraag ik . Tara knikt en trekt haar kleren aan terwijl ik naar de douche loop en neem een snelle douche.

Als ik klaar ben zie ik dat Tara al beneden is en trek een grijze highwasted broekje aan en een lang wit T-shirt met ''Good girls love bad boys'' erop.

Ik krul mijn haar een beetje en doe een klein beetje make-up op.

Ik trek nog mijn Dc Martens aan en loop naar beneden.

Ik loop de keuken in en zie dat Justin en Tara lekker eten.

'Hmm, ziet er lekker uit. Mag ik mee eten?' Grijns ik.

Ik loop naar Justin toe en geef hem een kus.

'Goedemorgen babe, tuurlijk mag je mee eten. Ik heb ook pannenkoeken voor jou gebakken.'

Ik knik en ga naast Justin zitten. Ik pak twee pannenkoeken en smeer ze in met Nutella.

Tara kijkt me raar aan en ik begin te lachen.

'Moet je ook eens proberen. Het is super lekker!' Grinnik ik.

Tara schudt haar hoofd van niet en ik glimlach.

Wat is ze ook een lief meisje.

Als we allemaal ons eten hebben opgegeten en hebben opgeruimd speelt Tara op de Ipad en lopen Justin en ik naar buiten toe om even te praten.

'Zouden we haar wel mogen houden?' Vraag k bezorgd.

Justin knikt. 'Tuurlijk, dit kunnen we goed regelen. Alsof de politie haar weer terug naar huis stuurt.'

Daar heeft Justin wel een punt in, maar gisteren zat ik nog in de rechtzaal.

Ik zucht en loop samen met Justin terug naar binnen toe.

'Tara, kom je mee? We gaan even weg!' Roep ik. Tara komt eraan gerend en pakt mijn hand vast. Ik glimlach en samen met z'n drieën lopen we naar de auto.

'Mag ik op jou schoot?' Vraagt Tara aan Justin.

Justin lacht en knikt.

'Dat betekent dat ik mag rijden.' Grijns ik en stap in de bestuurderskant.

Onderweg probeert Tara al mee te zingen met Justins liedje, en ik moet toegeven , het lukt haar aardig.

Ik haal opgelucht adem als we aangekomen zijn bij het politiebureau.

Hand in hand met Justin lopen we naar binnen.

'Hallo, kan ik u ergens mee van dienst zijn?' Vraagt de receptionist.

'Hallo, wij zoeken iemand over kindermishandeling en verloren kinderen.' Zeg ik zo aardig mogelijk, maar ik weet eerlijk gezegd niet of het er zo aardig uitkwam aangezien ik zo nerveus ben.

'Ja tuurlijk, gaat u maar even zitten.' Ik knik en we gaan zitten op een best harde stoel.

'Babe, wees niet zo nerveus , alles komt goed.' Fluistert Justin in mijn oor. Ik glimlach en geef hem een kus.

' Wat doen we hier?' Vraagt Tara terwijl ze naar de speelhoekje rent.

'We moeten even wat bespreken.' Lieg ik . Ik wil namelijk niet dat ze alles te horen krijgt.

Ze is nog zo jong, zo kwetsbaar.

'Hallo, zochten jullie mij?' Vraagt een politie agent.

Ik sta op en geef hem een hand.

'Ja dat klopt.' Vertelt Justin. De politieagent knikt en wijst dat we hem achterna moeten lopen.

Aangekomen in een kantoor wordt Tara meegenomen met de receptionist om te spelen zodat Justin en ik rustig ons verhaal kunnen vertellen.

'Dus wat is er aan de hand?' Vraagt de politieagent.

Ik kijk Justin aan, maar begin dan toch te praten.

'Gisteren toen we naar de Starbucks gingen, stond Tara daar , met heel vettig haar, vieze en gescheurde kleren. Ze was zo mager! Volgens mij had ze niet eens eten of drinken op!' Ratel ik aan een stuk door.

'Rustig mevrouw, wat gebeurde daarna?'

Ik zucht.

'Toen stelde ik voor dat we bij ons thuis even gaan eten, haar douche en haar schone kleren geven, maar toen Nevaeh haar ging douche en toen zaten haar hele armen en benen onder de blauwe plekken. En toen Nevaeh vroeg wie dat had gedaan, begon ze te huilen en zei dat haar moeder en vader haar sloegen en schopte.' Vertelt Justin rustig.

Ik snap niet dat hij zo rustig kan blijven. Ik stress me hier dood.

De politieagent knikt en schrijft alles op.

'Weten jullie haar hele naam?'

Ik schud mijn hoofd. ' Alleen dat ze Tara heet.'

Weer knikt hij en typt hij allemaal dingen op de computer op.

'Tara Resley , geboren op 15 Juli 2007.'

Ik knik. 'Mogen we haar bij ons houden?' Vraag ik.

De politieagent schud zijn hoofd.

'Tara zal naar een opvang worden gebracht, en als ze daar voor twee weken zit, dan kunenn we pas verder kijken of ze naar jullie toe mag.'

Geschokt kijk k Justin aan en zie dat hij hetzelfde kijkt.

'Oké.' Reageer ik kortaf.

Tara was al weer binnen gewandeld samen met de receptionist. We hadden het al verteld aan Tara dat ze voor hooguit twee weken naar een opvang moet , waar ook andere kindjes zaten, zodat zij nieuwe vriendjes kon maken. Natuurlijk klopt hier gewoon niks van, maar Justin en ik vonden het beter dat ze het nog maar even niet wist.

Zuchtend stappen Justin en ik de auto weer in. 'Ik ga haar missen.' Fluister ik.

'Ik ook.'