His Girl [[Part two]]

Hoofdstuk 10

Het ging nog niet zo heel goed tussen mij en Justin.
Ergens vind ik het een beetje awkward tussen ons. 
Justin woont nog steeds in zijn huis, of ons? 
Maar ja, ik woon dus nog steeds in mijn appartement. Dat hadden we zo afgesproken zodat we onze relatie weer wat konden opbouwen, maar ergens heb ik het gevoel dat het niet meer zoals vroeger wordt. 
En dat vind ik heel erg jammer, want ik hou van Justin en ik zou ook niet zonder hem willen leven. 

Vandaag zouden Justin en ik naar een relatietherapie gaan. Misschien dat het helpt en dat we dan onze relatie toch kunnen verbeteren. En dan gelukkig worden , net zoals vroeger.
Niet dat ik nou niet gelukkig ben, daar niet van. Het is alleen dat ik me ongemakkelijk voel.
En ik denk dat Justin precies hetzelfde voelt. 
'Klaar voor?' Vraagt Justin terwijl hij mijn hand vast heeft. 
Ik knik. 

Aangekomen bij de therapie mogen we gelijk plaatsnemen en begint de therapeut allerlei rare vragen te stellen over hoe onze sexleven is. Ik bedoel, wat gaat hem dat aan?
'Dus, hoe voelde jij je toen je er achter kwam dat Justin net na je relatie met een andere ging?' Fronsend keek ik de therapeut aan, en daarna keek ik naar Justin. Hij knikte.

'Ik voelde me verdrietig. Ik weet het niet eigenlijk. Tientalle emoties gingen in mij om.' De therapeut knikt en schrijft alles op. 
'Dus Justin, hoe voelde jij je?' 
Justin zucht.
Vol spanning keek ik hem aan. Ik wou wel dat hij de waarheid vertelde. 

'Ik wist niet waar ik mee bezig was, ik was impulsief, en ik was Neavaeh kwijt, dus ik dacht: Ik heb  het toch al verpest.' Met medelijden kijk ik hem aan. 

'Als ik dat wist.' Fluister ik zacht, De therapeut lacht.
'Volgens mij hebben jullie twee weer wat geleerd. Leef van elkaar. Ik zie de liefde van jullie afschijnen. Jullie zijn net als Bonnie en Clyde. Jullie kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar. En véél stelletjes zijn niet voor elkaar gemaakt , maar hier zie ik gewoon een echt verliefd paar.' Ik glimlach. Voor het eerst in de middag heeft hij wat nuttigs gezegd.
Ik kijk Justin aan en glimlach. 
Hij heeft gelijk, Justin en ik zijn voor elkaar gemaakt , alleen beseffen we het soms niet. Gelukkig de therapeut wel.

'Hoe vond jij het gaan?' Vraag ik na afloop. Justin haalt zijn schouders op.
'Ik vond het wel fijn om mijn gevoelens en onderandere ook schuldgevoelens te uiten, jij?' 
Ik knik. 'Ik heb precies hetzelfde, maar ik besefte wel wat hij zei.' 
Justin fronst.
'Wat zei?' 
'Nou, dat wij net als Bonnie en Clyde zijn.' Grap ik. 
Justin glimlacht en geeft me een kus. 'Weetje, ik hou ontzettend veel van jou. Besef dat babe.' Ik glimlach en geef Justin ook een kus.