His Girl [[Part two]]

Hoofdstuk 18 (DEEL 2)

Persoonlijk vond ik het best goed gaan. Het opnemen dan. 

Natuurlijk maakte ik weer aantal blunders, maar alles is goed verlopen verder.

'Babe, hoe zit het eigenlijk met je apparatement?' Vraagt Justin uit het niets. 

Fronzend kijk ik hem aan , maar dan besef ik dat ik nog mijn appartement heb. 

'Ohja! Helemaal vergeten.' Grinnik ik. 

Justin lacht en trekt mij op zijn schoot en zoent me. 

'Justin kom dan!' Gil ik naar boven toe. 

Justin en ik zouden naar mijn appartement te gaan om te kijken of we nou daar wilde wonen, of toch in ons huis waar nog al veel dingen zijn gebeurd. 

'Jaja, ben onderweg.' Normaal zou je zeggen dat vrouwen lang doen over hun uiterlijk, maar niets is minder waar. Ik ben nu al een kwartier aan het wachten op Justin en hij is er nog niet! 

'Goh, daar ben je.' Zeg ik na vijf minuten. Justin grijnst, maar zegt niets. 

Aangekomen bij mijn apparament speurt Justin rond en glimlacht.  

'Weet je wat ik vindt?'

'Mhm?' Mompel ik afwezig. 

'Ik vind dat we gewoon hier moeten blijven. Ik bedoel, gewoon een nieuwe start maken en aangezien we in ons huis nu allemaal nare herrineringen hebben.' Ik knik begrijpelijk.

'Je hebt gelijk, maar we hebben ook hele mooie herrineringen. Wat nou als Tara ineens wel bij ons mag komen wonen? Er is nergens plek voor haar!' Roep ik wanhopig uit.

Justin lacht en geeft me een knuffel.

'Schatje, dat kan makkelijk. Zodra die dag aanbreekt, is er vast nog wel een plekje hier. We hebben ruimte zat hier.' 

Bedenkelijk knik ik. Ergens heeft Justin gelijk, maar wat nou als we gewoon geen plek meer hebben?

Zuchtend loop ik heen en weer.

'Babe.' Fluistert Justin. Hij pakt mijn hand vast en gaat er rustig over heen met zijn hand.

'Het komt goed.' Fluistert hij.

Ik knik.

'Laten we het dan maar doen.'

'Oké, dan bel ik wel met de makelaar.' Ik geef Justin een kus en loop naar de muziekroom.

Waarschijnlijk zal deze kamer weggaan zodra Tara bij ons mag blijven. 

Ik loop nu allemaal te plannen, maar misschien mag ze niet bij ons wonen. Oh wat zou mijn hart gebroken zijn. 

Ik ga achter mijn piano zitten  en begin een liedje te spelen. 

Skies are crying, I am watching

Catching teardrops in my hands

Only silence, as it's ending, like we never had a chance.

Do you have to make me feel like there's nothing left of me?

You can take everything I have

You can break everything I am

Like I'm made of glass

Like I'm made of paper

Go on and try to tear me down

I will be rising from the ground

Like a skyscraper, like a skyscraper

As the smoke clears

I awaken and untangle you from me

Would it make you feel better to watch me while I bleed

All my windows still are broken but I'm standing on my feet

You can take everything I have

You can break everything I am

Like I'm made of glass

Like I'm made of paper

Go on and try to tear me down

I will be rising from the ground

Like a skyscraper, like a skyscraper

Go run run run I'm gonna stay right here

Watch you disappear 

Go run run run yeah it's a long way down

But I'm closer to the clouds up here

You can take everything I have

You can break everything I am

Like I'm made of glass

Like I'm made of paper

Ohh

Go on and try to tear me down

I will be rising from the ground

Like a skyscraper, like a skyscraper

Like a skyscraper, like a skyscraper

Like a skyscraper