His Girl [[Part two]]

Hoofdstuk 24

Ik had al zoveel mogelijk geregeld om Tara terug te krijgen, maar misschien is er nog één optie over.

Het zal geen fijne optie worden, maar als het moet, dan moet het maar.

'Justin, wat moet ik nou?' Zeur ik over de telefoon heen.

'Wacht anders tot ik terug ben. Morgen zal ik rond drie uur 's middags thuis komen, dus dan lossen we het samen op oké?'

Ik zucht. 'Oké dan, maar ik wil niet dat Tara net zo eindigd als mij.''

'Gebeurt ook niet baby, zodra ze bij ons is zullen we haar het beste geven. In een korte periode dat Tara bij ons was, heb ik kunnen zien dat je een geweldige moeder bent.'

Ik glimlach en knik, maar realiseer dan dat Justin me niet kan zien.

'Bedankt love.'

'It's the truth, maar ik moet nu gaan. Ik bel je morgen als ik geland ben.'

Frustrerend haal ik mijn hand door mijn haar.

Ik verveel me onwijs erg.

Ik heb ook geen baan, misschien dat het daardoor komt. Ik bedoel, wat zou ik anders in mijn huis moeten doen?

Schoonmaken hoeft niet , want we hebben een hele lieve vrouw , genaamd René die hier komt schoonmaken.

Af en toe help ik haar ook wel, want ik vind het best zielig voor haar om heel dit huis alleen te doen.

Het is al niet een klein huisje, maar goed.

Ik loop naar mijn kamer toe en trek een boyfriend broek aan met scheuren erin en een hoodie met "Good girls love bad boys" aan.

Ik doe mijn witte All Stars aan en loop naar beneden toe.

Ik besluit om naar Shirley te gaan, aangezien ik haar al twee maanden niet heb gezien.

Ik pak mijn telefoon en loop naar mijn auto toe en rij richting Shirley.

'Hey Nev! Lang niet gezien baby.' Zegt Shirley enthousiast.

Ik glimlach en geef haar een knuffel.

'Inderdaad, we hebben véél dingen om bij om bij te praten.' Grinnik ik.

Samen lopen we naar binnen en het voelt net zoals thuis.

'Dus.' Begint Shirley als we op de bank zitten met warme chocolademelk.

'Hoe gaat het met je?'

'Het gaat eigenlijk wel prima met me. Ik ga nu elke week naar de psycholoog en ook elke week naar de sportschool.' Vertel ik met trots.

'Ik ben trots op je meid. Iedereen zou een voorbeeld aan je moeten nemen. Je bent zo ver gekomen in je leven. Als een vriendin kan ik niet trotser op je zijn.'

Ik gimlach en merk dat Ik moet blozen.

'Hoe gaat het met jou?' Vraag ik nieuwschierig.

Shirley haalt haar schouders op. 'Het gaat wel goed denk ik. Ryan is wel vaak weg, maar dat komt door zijn baan.'

Begrijpelijk knik ik.

'Ja ik weet hoe het voelt.' Grap ik.

Shirley begint te lachen en vertelt over de nacht na mijn bruiloft.

Over hoe gezellig zij en Ryan het hadden met elkaar. Je snapt wel wat ik bedoel met "gezellig".

Na het avond eten besluit ik weer terug naar huis te gaan.

Ik moet nog kijken naar de maandelijkse kosten die ik deze maand eigenlijk een beetje heb laten vallen.

----

Heyhey, ik weet niet hoeveel woorden of hoe lang dit hoofdstuk is, want ik typ dit op mijn Ipad dus idk. And I'm sorry alvast.

Ly💕💕