LAVİNİA (Berfin)

12. BÖLÜM

Yeni bir günden merhabalar
Müziğimiz:
Kıvırcık Ali - bul getir
Keyifli okumalar diliyorum
______________________________________

"Yazar'dan"

Fırat bey telefonda kızının çığlıklarını duyunca deliye dönmüştü. Melek hanım fenalaşmıstı. Bars annesiyle ilgileniyordu. İkizler sinirlenmişti. Barlas ne yapacağını şaşırmıştı. Aras ise neden onu tek gönderdim diye kendini suçluyordu.

Orhan "bizde iyiyiz lavinia'ya eski anılarını hatırlatıyorum yarım saate biter eve gelir merak etmeyin diye aradık babası" dedi ve yüzlerine kapattı. Herkes deliye dönmüştü lavinia'nın halini düşünüyorlardı evden çıkamazlardı eve geleceğini söylemişti

"lavinia bir gelsin o orhanın haddini bildireceğim" dedi sert sesiyle Barlas.

Melek hanımı odasına çıkarıp bars sakinleştirici yapmıştı. Salonda vaktin geçmesini bekliyorlardı.

Aden babasının yanına gidip "baba hala ne zaman gelcek" dediğinde Barlas diyecek birşey bulamadım Aras Adeni kucağına alarak "amcacığım hala arkadaşlarına gitti gelecek hadi gel biz yukarı çıkalım. Deyip odaya görürdü.

Yarım saattir evde tur atıyorlardı. Ve kapı çaldı Fırat bey koşarak kapıyı açtı... Açtı açmasına ama gördüğü manzara karşısında şok olmuştu birtanecik kızı kapının önünde kanlar içinde yatıyordu diğer aile üyeleri de Fırat beyin yanına geldi herkes şok için de bakarken Barlas hemen lavinia'yı kucağına alıp içeri girdi.

Kardeşi kucağımda titriyordu. Bilinci kapalıydı kendi kendine "özür dilerim... Özür dilerim... Koruyamadım seni" diye tekrarlayip duruyordu. Koltuğa yatırdığı da melek hanım ve aden hariç hepsi lavinia'yı inceliyordu. Bars kendini toplamaya çalışarak kardeşinin yanına gitti. "Pansuman yapmamız gerekiyor mikrop kapabilir yaraları yanından uzaklaşın" dediğinde hepsin ona şaşkınca bakıyordu.

"Mikrop kaparsa hastalığı dahada ilerler uzaklaşın ben pansuman'ını yapacağım" dedi ve ilk yardım malzemelerini alıp geldi. Ellerine eldiven giyip dezenfekte etti. İlk önce Lavinia'nın karnındaki yaraları temizledi. Sonra bacaklarını güzelce yaraları bantlayıp sırt üstü yatırdı sırtı daha kötüydü. Yarıklar, izler sırtı paramparça olmuştu.

"Aras odamdan çantamı getir dikiş atmam gereken yerler var" dedi arasa bakarken. Soğuk kanlı olması gerekiyordu. Kardeşi için.

Ferhat kendini sucluyordu daha bir kere bile abi dememişti ona ona daha kendini affettirememişti.

Serhat sinirle evden çıkmıştı bakamamıştı kardeşinin yaralı vücuduna. Bahçeye çıkıp bir ağacın arkasına oturup ağladı.

"Al abi getirdim" dediğinde bars çantayı elinden alıp yere koydu. İçinden gerekli malzemeleri alıp derin kesiklere dikiş attı. Sırtına nerdeyse iki saattir pansuman yapıyordu. Acı çekiyordu kardeşi. Bilinci kapalıydı ama acı hissediyordu.

Sırtınıda bitirince üstündeki sweatshirt çıkarıp dikkatlice lavinia'ya giydirdi. Yan bir şekilde yatırdı. Malzemeleri toplayıp kimseyle konuşmadan odasına çıktı. Eşyaları koyup kendini duşa attı.

Ferhat bey kızının saçlarını okşuyordu. Barlas lavinia'nın ellerini tutmuş uyanmasını bekliyordu. Ferhat bahçeye çıkıp serhatın yanına gitti. Ferhat serhat'a sarıldı ikiside ağladı. Bir süre sonra içeriye girdiler. Kız kardeşi koltukta yatıyordu. Yüzünde sadece dudağı patlamıştı. Sanki hiç bir şey yok gibiydi ama vücudu...

"Lavinia'dan"

Vücudumdaki acı bilincimi açmıştı ama gözlerim kapalıydı nerde olduğumu bilmiyordum. Biri ellerimi tutuyordu. Biride saçımı okşuyordu. Evdeydim bunu anlamıştım vücudum acıdan uyuşuyordu. Bir süre bekledim. İç çekişler dışında hiç bir ses yoktu.