Yeni bir günden merhabalar.
Müziğimiz
Keti- ver beni yanlızlığa
Keyifli okumalar diliyorum
______________________________________
Tüm gün odamdan çıkmadım emirle olan tüm fotoğraflarımıza baktım o kadar çok özlemiştim ki keşke çıkıp gelse direk boynuna sarılıp ağlardım. 'Keşke gelsen be sevgilim' dedim.7 saattir odamda oturuyordum akşam olmuştu neredeyse. Kendimi toparlayıp odadan çıktım. Aşağıya indiğimde Barlas abim, bars abim ve Ferhat abim hariç hepsi salonda oturuyorlardı. Aras yanıma geldi. "Abla iyimisin?" Dediğinde kafamla onayladım. "diğerleri nerde dediğimde. "Bars abim hastanede Barlas ve Ferhat abimi bilmiyorum sabah çıktılar bir daha gelmediler.
Dediğinde içime bir korku düştü. Nasıl haber yoktu. Ya bir şey olduysa. Kapı çalmıştı koşarak kapıya gittim açtığımda üç abimde karşımdaydı ama Barlas ve Ferhat abimin beyaz gömleklerinde kan vardı.
Dolu gözlerle onlara bakıyordum. "Gül kızım noldu" dediğinde "k-kan" diye bildim üstüne bakıp tekrar bana baktı "korkma biz iyiyiz sana bunu yapana cezasını verdik" dedi ve yanıma yaklaştı. Bir adım geri gittim. Olduğu yerde durup bana baktı "ö-öldü mü dediğimde cebinden telefonu çıkardı. "ölmedi ama yaşıyor da sayılmaz" dedi ve bir fotoğraf gösterdi. Selim itinin gözleri elleri ve ayakları kesilmiş ve hastanenin önüne atılmış bir fotoğraf vardı. İçimde bir rahatlama oluşmuştu artık bana zarar veremezdi. Hızla abime sarıldım.
"Teşekkür ederim abi" dedim belki acımasızca gelebilir ama o bana hiç açılmamıştı dokunurken vururken şimdi ise abilerim ona açılmamıştı.
"Bir daha haber vermeden ortadan kaybolmayın" dedim kızgın sesimle. Korkmuştum birşey oldu diye korkmuştum.
"Özür dileriz küçüğüm söz bir daha ilk sana haber vereceğim. Ama sana bir şey söylememiz gerekiyor." Dedi ve durdu "söyle abi ne oldu" dedim endişeli çıkan sesimle "iki gün sonra sana çok güzel bir sürprizimiz var ama sürprizden sonra bize küsmek yok tamam mı? " Dediğinde sadece kafamı salladım.
"Biz üstünüzü değiştirip geliyoruz tamam mı gül kızım" dediginde tekrar kafamı salladım. salona geçip oturdum.
Ne sürprizi acaba?
Bilmiyorum iç ses
Ve niye abilerinle küseceksin?
Bilmiyorum dedim ya iç ses...
Sanada birşey demeye gelmiyor.
Deme o zaman.
Şuan iç sesimle kavga ediyordum o sırada içeriye abi tayfası girdi.
"Baba pazartesi günü lavinia benle gelicek haberin olsun ona güzel bir sürprizim ver birde şirketle alakalı bir şeyler var çalışma odasına gidelim mi?" Dediğinde babam başıyla onayladı.
İkisi birlikte yukarıya çıktılar. Yemek vakti abimle babam konuşarak girdi yemek salonuna. Abim saçımı öpüp yanıma oturdu babam konuşmaya başladı.
"Yarın ne yapmak istersin bakalım?" diye sordu. Aslında içimden bir şey yapmak gelmiyordu. Aras konuşmaya başladı "pikniğe gidelim bence" güzel fikirdi aslında herkes arasa katılıyordu bir ben cevap vermemiştim. "Gül kızım sence gidelim mi?" Diye soran abime baktım. Sadece kafamı aşağı yukarı salladım. Herkes sevinmişti. Ama içimdeki bu his hiç normal değildi.
Yemekten sonra odama çıktım. Bir süre sonra kapı çaldı "gel" dediğimde içeriye serhat abim girdi. "Gel abi" dedim.
"Gülüm iyimisin sen" diye sordu. "İyiyim abiciğim" dediğimde tek kaşını kaldırdı. "Bana pek iyi değilsin gibi geldi eğer bir şey varsa söyle abine anlat bana ha gülüm" dediğinde yanıma oturmuştu.
İçimdeki his sanki abime sarılınca gececekmiş gibi geliyordu ve bende o isteği yerine getirdim ve abime sarıldım. "İyiyim abi olanlar biraz fazla geldi ondan" dedim hala sarılırken.
Kesin biraz fazladır.
Çok fazla iç ses ama alıştım değil mi?
Bu tür olaylara kimse alışamaz...
Bence yanlış alışır su hayatıma bak...
Devam edemeden abim seslendi ve düşüncelerden kurtuldum "biliyorum gülüm yaşadıkların kolay şeyler değil ama bide şöyle düşün sen bir ailenin başka bir kıza zarar vermelerini sağladın ve darmadağın bir aileyi topladın. Sen çok güçlü bir kızsın ve benim kardeşim olmamdan gurur duyuyorum" dediğinde abimden ayrılıp yüzüne baktım o kadar içten bakıyordu ki bana sanki onca acı hiç yaşanmamış gibi geliyordu.
"İyiki benim ailemsiniz abi iyiki" dediğimde tekrar sarıldık. "Sende iyiki benim kardeşimsin... Beraber uyumaya ne dersin yarın yorucu bir gün olacak" dediğinde kafamla salladım. İkimizde yatağa girip uykunun kollarına bıraktık.
...
"Hadi çocuklar çıkalım artık" diye sesleniyordu annem. Herşey hazırdı havanın sıcak olmasına rağmen yine ve yine kısa kollu giyemiyordum. İyileşen yaralarımı tekrar kanatmışlardı. Üstüme ince siyah bluz altıma siyah eşofman giydim açıkta kalan boynumdaki morlukları kapattım yüzüme hafif bir makyaj yapıp saçımı at kuyruğu şeklinde bağladım. İlaçlarımı içip telefonumu ve kulaklığımı alıp odadan çıktım.
Herkes hazırlanmış beni bekliyordu. Arabalara yerleşip piknik yapacağımız yere gittik. Göl yanında güzel bir yerdi. Papatyalar açmıştı. Annemle babam yeri sermiştir ikizler hamak kuruyordu Aden konuşturuyordu etrafta arasta Aden'in peşinden koşuyordu Barlas abim ve bars abim bir şeyler konuşuyordu bende köşede bu aile tablosuna bakıyordum.
Ben bu ailenin parçasıydım. İlk geldiğimde ne kadar bu aileden olmadığımı düşünsem de ben bu ailenin hep eksik kalan parçasıydım.
Abi tayfası ve Aras yanıma geldi "hadi yürüyüşe çıkalım." Dedi Barlas abim "olur abi" dedik hep bir ağızdan. Barlas abim kucağına Adeni aldı. Ferhat abimde kolunu omzuma atıp yürümeye başladı serhat abim ile bars abim sinirle Ferhata bakıyorlardı. Onların bu haline kahkaha atmadan duramadım.
Etrafı gezip geri döndüğümüzde annem sofrayı hazırlamıştı babam mangalı yapmıştı ve ben kurt gibi açtım. Hemen sofraya geçtik.
Yemeği yeyip ayağa kalktık yanımızda getirdiğimiz topla oyunlar oynadık. Hamakta salladıktan çeşitli oyunlar oynadık ve hava kararmaya başladı .bugün kahkahalarla geçmişti hayatım da ikinci kez bu kadar çok gülüyordum. İlki emirleydi şimdi ailemle.
Etrafı toplayıp eve gittik odama gidip üstümü değiştirdim aşağıya indiğimde herkes yorgun yorgun oturuyordu bende babamın yanına oturdum. Beni kendine çekip göğüsüne yatırdı. Bende babama sarıldım. saçımı öptü.
"Abi sürprizini söylemeyecek misin?" Diye sorduğum da abim sadece başını hayır anlamında salladı. Oflayıp babama sokuldum. Bars abim yanıma gelip "güzelim hadi gel sen benle" dediğinde başımla onayladım beraber odama çıktık.
"Hadi gel yaralarına tekrar pansuman yapalım bugün çok hareket ettin." Dediğinde kafamı salladım. Abim malzemeleri alıp geri geldiğinde üstümü çıkardım.
Pansuman bittikten sonra "teşekürler abi" deyip abimi öptüm. "rica ederim güzelim hadi şimdi doğru yatağa" dedi yatağı işaret ederek "beraber uyuyalım mı abi?" Diye sorduğumda kafasıyla onaylayıp yanıma yattı. "iyi geceler deyip ikimizde uyuduk.
Sabah uyandığımda abim yanımda yoktu kalkıp hazırlandım ilaçlarımı içtim. Aşağıya inip kahvaltımı yaptım
Bugün okula gitmiyecektim. Abimin sürprizini öğrenmeye gidicektim.Sonunda sürpriz zamanı gelmişti. Ve ben hala sürprizin ne olduğunu bilmiyordum. "Hadi gül kızım çıkalım" dediğinde ayağa kalktım. Kafamı salladım ve evden çıktık arabaya bindiğimizde "bak bana küsmek kızmak yok tamam mı?" Dediğinde tekrar kafamla onayladım ve abim gaza bastı. Bir süre sonra uçurumun kenarına geldik.
Burası Bizim uçurumumuzdu emirle benim yerimdi. Abime şaşkın gözlerle bakarken arabadan indi hemen bende inip abimin karşına geçtim. Tam abime soru soracakken birinin omzuma değmesiyle arkamı dönmem bir oldu.
Karşımda onu görmemle gözümden yaşlar akması bir oldu.
______________________________________
Gelecek bölümde görüşürüz.
Oylamayı unutmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAVİNİA (Berfin)
Novela Juvenil16 yılı çöp olan kızın hayatı... korkak küçük kızımız adının anlamı gibi ölüm çiçeği gibi ruhunu öldürmüş bir kızın hayatı yeni aile? yeni hayat? yeni kişiler? nasıl alışacakti. yaşayıp öğrenecekti öğrenecektik. Peki yeni hayatına alıştım derken ba...