LAVİNİA (Berfin)

6. BÖLÜM

Yeni bir günden merhabalar.
Müziğimiz:
Dest & chef bı - lavinia
Keyifli okumalar diliyorum.
______________________________________
Arabaya bindiğimizde Aras şoföre "beni her zaman ki yerde indir" dedi. Sorar gözlerle baktım ama o bana bakmadı. "Neden"diye sordum. Anlamış olacak ki cevapladı. "Boşver okulda beni tanımıyosun tamam mı beni görmezden gel" dedi ve araba durdu  sonra arabadan indi Aras ve araba okula gitmeye başladı.  Araba durduğunda arabadan inip okula baktım. Büyük bir kolejdi. Oyalanmadan içeri girip müdür odasını aramaya başladım bulamayınca birine sordum yerini tarif etmişti. Müdürün odasını bulup içeriye girdim.

Müdür bilgisayarda bir şeylerle uğraşıyordu beni görünce yüzüme baktı"Ben yeni öğrenci lavinia şek.... Zadeoğlu" dedim bu soyada alışmam uzun sürecekti. "Sınıfın 11/D üçüncü katta küçük hanım" dedi ve tekrar bilgisayarına döndü. Odadan çıkıp sınıfı bulmaya gittim.

Sınıfa girdigimde herkes bana bakmaya başladı boş bir sıra bulup oturdum. Zil çaldı ve öğretmen derse girdi sanki kapıda nöbet tutuyordu kadın. Dersin tarihdi kadın sınıf hocasıydı aynı zaman da. "Günaydın sınıfımıza yeni öğrenci gelmiş tanıt kızım kendini" dedi bana gülümsedi. Ayağa kalkıp "lavinia şe-zadeoğlu" dedim ve geri oturdum sınıftan biri "Fırat zadeoğlunun nesi oluyorsun" diye sordu. Arkamda oturan çocuktu ona dönüp "kızıyım" dedim ve tekrar önüme döndüm herkes arasında konuşmaya başlamıştı. "Fırat zadeoğlunun kızı pelin değil miydi?, Nasıl ya" sözlerini duymuştum hoca sınıfı susturup dersi anlatmaya başladı.

Sonunda zil çalmıştı. Kadın tatlıydı sevmiştim ama dersi çok sıkıcı geçmişti. Biri sınıfa girip "koşun kavga var gene o çocuğu dövüyorlar" dedi ve herkes gitmeye başladı

Demek ki daha öncede öyle birşey olmuştu merakıma yenik düşüp bende peşlerine gittim iki kişi sıkıştırmış birini dövüyordu.

Bir dakika!

Aras!

Arası dövüyorlardı. Benim kardeşimi en değerlimi dövüyorlardı. Kimse ayırmıyordu. Sinir tüm vücudumu ele geçirmişti. Ve ben sinirli olunca kimse beni durduramazdı hastalık bile...

"BIRAKIN LAN" diye bağırarak aralarına daldım. Aras başını öne eğmişti. Ona tekme atan çocuğa kafa atıp karnına tekme atmaya başladım. Diğer çocuğunda özel bölgesine vurup yere düşmesini sağladım ona da tekmeler atıyordum. Çabuk bayılmıştı diyerine dönüp üstüne çıktım yumruklamaya başladım bir yandanda bağırıyordum.

"KİMSE... BENİM... KARDEŞİME... EL... KALDIRAMAZ... ONA... DOKUNANI... MAHVEDERİM... DUYDUNUZ MU!" Deyip ayağa kalktım "ALIN BUNLARI DAĞILIN BURDAN!" o kadar çok bağırmıştım ki bir Allah'ın kulu kalmamıştı hemen arasın yanına çöktüm. "İyi misin küçüğüm" dedim çenesinden tutup yüzünü yüzümle hizalarken "beni bu halde görmeni istemezdim abimgile bir şey söyleme teşekkür ederim" dedi ve sarıldı. Bende karşılık vermiştim. Konuşmasında hâlâ mesafe vardı olsun buda bir şeydi en azından sarılıyordu bana.

"Hadi kalk yüzüne pansuman yapalım sonra müdürün yanına gideriz" dedim ve ayağa kalkıp elimi uzattım. Elimi tutup kalkmıştı ilk revire gidip pansuman'ını yaptım sonrada mpüdürün odasına girdim.

"Siz nasıl bir insansınız" demiştim hemen. "Küçük hanım sakin olun ilk günden olay çıkaran sizsiniz" dedi soyadım yüzünden resmi konuşuyordu. "Benim kardeşimi döven onlar olay çıkaran benim öylemi?" Hemen devam ettim "bir telefonla tüm hayatınızı bitiririm kendinize gelin derhal kardeşime bunu yapanı okuldan atacaksınız" derin bir nefes alıp devam ettim "ayrıca bir daha böyle bir şey görür yada duyarsam o zaman tek seni değil senin sülaleni yok ederim duydun mu?" Dedim ve arasın elini tutup odadan çıktım.