disease | taekook ✓

7. Bölüm

"Sonra hocalardan biri sınıfa girdi, yangın çıktığını ve hemen dışarı çıkmamız gerektiğini söyledi."

Yeonjun, sedyeye oturup konuşmaya devam etti. "İlk başta dışarı çıkmak istemedim, ama arkadaşlarım zorla çıkardılar beni de. Birkaç dakika bekledim, alarm susunca da hocalardan gizli içeri girdim."

Taehyung, Yeonjun'un eline de birkaç alet sıkıştırıp yanına oturdu. Bu sırada, sırtımı duvara yasladım ve dudaklarımı araladım.

"Müdür dışarıda mıydı?"

Yeonjun birkaç saniye sessiz kalıp düşündükten sonra kafasını olumsuz anlamda iki yana salladı.

"Hayır, görmedim."

İstemsizce iç çekip, onu onayladım. "Peki, buraya gelmeden önce müdürün odasına falan girdin mi?" Yeonjun beni yine onaylamadığında, dudaklarımı büzdüm.

"O zaman, gördüğün kişi Yeonjun değildi ve okulun içinde hala bizden başka biri var. Müdür mü sizce?"

Seokjin yanıma yaklaşıp benim gibi sırtını duvara yasladı, Namjoon ise Seokjin'in sorduğu soruya cevap vermişti.

"Madem yangın var, müdür neden içeride dursun ki? O da herkes gibi dışarı çıkardı."

Alarmı müdürün bilerek çalmış olduğu düşüncesi iyice içime sinerken, sessiz kaldım.

Herkes sessiz bir şekilde etrafı incelerken, yerimden doğruldum ve revirin penceresine doğru ilerledim. Dışarıdaki öğrencileri izlerken, gözlerim bir yere takıldı.

Ağaçlık kısmın orada fark ettiğim hareketlilik dikkatimi çekerken, odaklanmaya çalıştım.

"Siktir."

Benim fısıltımla, herkesin bakışı bana dönerken ben gözlerimi oradan ayıramıyordum.

İki zombi de kalabalığa doğru yavaşça yürürken, yanıma gelen Taehyung da benim baktığım yere bakarak küfür etti.

"Zombiler, öğrencilere doğru gidiyor!"

Diğerleri de bizim gibi cama yaklaşıp, olan biteni izlemeye başladığında aceleyle Taehyung'a döndüm.

"Bir şey yapmamız gerek!" Taehyung kararsızca bana baktığı sırada, adımlarımı kapıya yönelttim.

"Nereye gidiyorsun?" Taehyung bana seslenerek, kolumdan tuttuğunda bir hışımla ona döndüm.

"Burada böylece duramam, duramayız. Eğer izlemeye devam edersek okuldaki herkes zombiye dönüşebilir."

Kolumu ondan çekip, kapı koluna elimi attım. "Müdürün odasına gideceğim, ses sistemi onun odasında değil mi? Hoparlöre bağlanıp dışarıdakilere sesleneceğim, hemen içeri girmeliler."

Dediklerim Taehyung'a mantıklı gelmiş olacak ki, birkaç saniye sessiz kalıp beni onayladı.

"Tamam, seni yalnız bırakamam ben de geleceğim."

Biz dışarı çıkmaya hazırlanırken, Yoongi arkamızdan seslendi.

"İyi de, Jungkook müdürün odasında birini görmemiş miydi? Nasıl gireceksiniz oraya?"

Omuz silkerek, Taehyung'a baktım. Hallederdik bir şekilde.

Taehyung elindeki odunu yavaşça sallayıp, sırıttı. "Merak etmeyin, yeterli ekipmanımız var."

Biz sessizce dışarı çıkıp, koridorda ilerlerken gözlerim ise etrafta geziyordu. Sanki her an bir yerden biri çıkacakmış da üstümüze saldıracakmış gibi hissediyordum, korkunçtu.