disease | taekook ✓

30. Bölüm (Final)

Jungkook
1 Hafta Sonra

Bir hafta. Yaşanan cehennem gibi günlerden sonra tam bir hafta geçmişti ve neredeyse her şey eskisi gibiydi artık.

Mesela herkes rahatça dışarı çıkabiliyordu, bir yerlerden fırlayan zombiler yoktu artık.

Bu bir hafta çok zor ve garipti bizim için, o gün depoyu yaktıktan sonra arabaya binerek eve geri dönmüştük.

Bizden hemen sonra ise Bay Lee gelmişti, Bay Kim teslim olmuştu ve yaşanan her şeyi anlatmıştı. Dokuz yıl önceki olayları bile.

Bu Chin Mae'nin kulağına gidince hemen yurt dışına kaçmaya çalışmıştı fakat tabiiki yakalanmıştı.

Chin Mae ve Young Nam da dahil tüm adamları içeriye atılmıştı, maalesef Bay Kim de.

Bay Lee, Bay Kim'in cezasını hafifletebilmek için uğraşıyordu hala.

Bir haftanın sonunda dışarıdaki zombilerde temizlenmişti, bazıları panzehir sayesinde hayata geri dönerken bazıları ise maalesef kurtulamamıştı.

İlk başlarda Bay Lee'nin evinde kalsak da sonradan herkes kendi evlerine dağılmıştı. Taehyung, Yeonjun ve Bayan Kim'in nerede kalacağı önce belli değildi ve bu beni tedirgin etmişti fakat sonradan öğrenmiştik ki Bay Kim her şeyi düşünmüştü.

Bay Kim'in onlar için ayarladıkları ev ise bizim evimize gayet yakındı, bu beni mutlu etmişti.

"Jungkook, şunu tutar mısın?"

Taehyung elinde tuttuğu koliyi bana uzattığında, onu bekletmeden hemen tuttum.

Sabahtan beri Taehyung'un odasını düzenlemek için uğraşıyorduk ama değmişti, çok güzel olmuştu.

"Bence o tabloyu asma, yerde duran daha güzel gözükür burada."

Taehyung beni onaylayarak, yerde duran tabloyu duvara astığında beğeniyle dudaklarımı büktüm.

"Çok güzel oldu burası, kıskandım." Taehyung gülerek bana döndüğünde, ben de kıkırdadım.

"Beğendiysen odamdan hiç çıkmayabiliriz."

Yüzündeki muzip gülümsemeyle konuştuğunda, alt dudağımı ısırarak gözlerimi kaçırdım.

"Sus sus, al hadi şunu kollarım koptu."

Konuyu değiştirebilmek için hızlıca konuştuğumda, Taehyung bu hafif kolinin cidden kollarımı acıttığını düşünerek elimden almıştı.

"Şapşal." Taehyung bana sırıtarak koliyi açtığında, ben de kolinin içinde ne olduğuna baktım.

Gördüğüm iç çamaşırları öksürerek bakışlarımı çekmeme sebep olduğunda, Taehyung benimle alay etmeye başlamıştı.

"Utandı." Gözlerimi devirerek omuzuna vurduktan sonra, odanın dışından gelen seslerle kapıyı açtım.

"Yeonjun! Ah, tanrım sanırım kolum kırıldı!"

Soobin'i yerde uzanırken gördüğümde istemsizce kahkaha atmaya başladım. Çok komik gözüküyorlardı, Yeonjun üst üste dizdiği koliler yüzünden önünü göremiyordu, Soobin ise kolunu tutarak yerde uzanırken Yeonjun'a tekme atmaya çalışıyordu.

"Görmedim ki seni, nerdesin düştün mü?"

Gülmekten gözlerim yaşardığı sırada, arkamda hissettiğim bedenle kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

"Off, bu kolum daha yeni iyileşiyordu! Ne istiyorsun sen benim kollarımdan, her ay kıracak mısın böyle?"

Soobin attığı tekme sonunda Yeonjun'un bacağına denk geldiğinde, Yeonjun elinde tuttuğu kolileri Soobin'in üstüne devirerek bacağını tutmuştu.