-វិញ្ញាណស្នេហ៍7ថ្ងៃ- (1.5/3)

402 50 6
                                        

វិញ្ញាណស្នេហ៍7ថ្ងៃ

នាយក្រាស់របស់យើងក៏បានមកដល់ក្រុមហ៊ុនគ្រាន់តែចុះពីលើឡានភ្លាមក៏មានកូនចៅចាំស្វាគមន៍ជាជួរយ៉ាងសន្ធឹក។ នាយដើរចូលទៅខាងក្នុងទាំងទឹកមុខមាំមានអំណាចមិនញញឹមរាក់ទាក់ទៅកាន់បុគ្គលិកវិញឡើយ។

"លោកប្រធានអញ្ចើញទៅមុនចុះ ខ្ញុំសុំទៅដោះធុរះបន្តិចសិន"ដាយវីន

"អឺ"ជេយ៍ ឯដាយវីនក៏រត់ទៅយ៉ាងញាប់ជើង

នាយរៀបនឹងដើរចូលជណ្ដើរប្រអប់ក៏ត្រូវឈប់ង៉ក់ហាក់ដូចជាមានអ្នកទាញអាវគេនាយក៏ឈប់ហើយងាកទៅមើល ហើយក៏ឃើញថាជាស៊ុននូ។
តើនេះមកតាមនាយដល់ទីនេះទៀតឬ?

"ខ្ញុំសុំចូលដែលណា"ស៊ុននូ អង្វរធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗដាក់នាយក្រាស់

"អត់ទេ!"ជេយ៍

"ណា~"ស៊ុននូ នៅតែទទូចសុំចូលដដែល

"យើងថាអត់គឺអត់ហើយ"ជេយ៍

បុគ្គលិកដែលដើរកាត់នោះក៏ឈប់មើលហើយកេសគ្នានិយាយ នេះមេរបស់ខ្លួនកើតអីនឹង? ម៉េចក៏មកឈរនិយាយតែឯងបែបនេះ?

ជេយ៍វៀសភ្នែកឃើញបុគ្គលិក2នាក់កំពុងតែឈរមើលមកគេបែបនេះក៏រហ័សយកទូរស័ព្ទមកធ្វើជានិយាយជៀសវាងបុគ្គលិកនាំគ្នាទៅនិយាយថាគេឆ្កួតទាន់។

"យើងមិនដឹងទេ មិនឲ្យចូល"ជេយ៍ មាត់និយាយទូរស័ព្ទតែភ្នែកមើលទៅរាងតូចស៊ុននូកំពុងតែអង្វរខ្លួន

"ឲ្យចូលដែលទៅណា"ស៊ុននូ ទទូចសុំធ្វើទឹកមុខម៉ក់ៗ

"ណាៗ ជុងស៊ុងហ្គីណា~"ស៊ុននូ

"នែមិញនេះឯងហៅយើងយ៉ាងម៉េច?"ជេយ៍

"ជុងស៊ុងហ្គី!?"ស៊ុននូ នាយក្រាស់សម្លឹងមុខនាយតូចដោយមិននិយាយអ្វីទាំងអស់

"យ៉ាងម៉េចមែនទេ?"ដោយឃើញគេមិននិយាយអ្វីស៊ុននូក៏សួរឡើង

"គ្មានអីទេ ឆាប់ចូលទៅ"ជេយ៍

"ឲ្យចូលមែនហ៎?"ស៊ុននូ

"បើមិនចូលក៏អត់"ជេយ៍ រាងក្រាស់ចុចប៊ូតុងបិទទ្វាតែស៊ុននូក៏រហ័សចូល

មិនយូរប៉ុន្មានប្រអប់យន្តក៏នាំពួកគេឡើងមកដល់ជាន់ទី7នៃអគារក្រុមហ៊ុនមួយនេះ។ ស៊ុននូ ដើរតាមពីក្រោយនាយក្រាស់ហើយថែមទាំងលាតអណ្ដាតទៅកាន់អ្នកណាក៏មិនដឹង។ ជេយ៍ងាកឃើញហើយក៏ចម្លែកចិត្តបន្តិចនេះឆ្កួតឬក៏យ៉ាងម៉េច?

𝐸𝑁𝐻𝑌𝑃𝐸𝑁 𝑆ℎ𝑜𝑟𝑡 𝑁𝑜𝑣𝑒𝑙 // 𝐾ℎ𝑚𝑒𝑟Место, где живут истории. Откройте их для себя