Καλλιόπη pov:
« Βοήθεια, κάποιος να με βοηθήσει! » άρχισα να φωνάζω
Έχω χτυπήσει πολύ άσχημα, βρίσκομαι στο πάτωμα, το κεφάλι μου πονάει, βλέπω θολά.
« Σας παρακαλώ » ψιθύρισα και άρχισα να κλαίω βουβά
Οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν...
Το τέλος πλησιάζει, το βλέπω ξεκάθαρα.
Έκλεισα τα μάτια μου και αφέθηκα στα ερείπια γύρω μου.
Αλλά για μισό λεπτό....
Διέκρινα μια θολή φιγούρα να προς το μέρος μου.
Προσπαθώ να κρατηθώ όσο περισσότερο μπορώ.
Η φιγούρα είναι γεροδεμένη και σίγουρα αντρική.
Με πλησιάζει, στέκεται από πάνω μου, αλλά ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι.
« Ποιος είσαι;» καταφέρνω να ρωτήσω μισοκλείνοντας τα μάτια μου από το φως που εκπέμπει
« Δεν έχουμε χρόνο » λέει με μια στιβαρή γοητευτική φωνή που όμως μου φαίνεται γνωστή
Δεν πρόλαβα να πω περισσότερα.
Το δάχτυλο του ακούμπησε απαλά τα χείλη μου.
Πριν προλάβω να αντιδράσω βρισκόμουν ανάμεσα σε δύο στιβαρά μπράτσα.
Με κρατάει στην αγκαλιά του σαν να είμαι πούπουλο.
Οι μύες του συσπώνται κάτω από τα γόνατα και τον αυχένα μου.
Νιώθω τον ιδρώτα του πολύ κοντά μου.
Με κρατάει στην αγκαλιά του και περπατάει, αργά, σταθερά, χωρίς να νοιάζεται για το τι συμβαίνει γύρω μας.
Φτάνουμε σε ένα ασφαλές σημείο και με ακουμπάει απαλά στο πάτωμα.
Γονατίζει μπροστά μου και πιάνει το πρόσωπο μου με τα χέρια του.
« Με έσωσες...» είναι το μόνο που καταφέρνω να πω
Δεν μπορώ να διακρίνω καμία αντίδραση, το πρόσωπο του είναι ακόμα θαμπό.
Τον νιώθω να πλησιάζει και...
Τα χείλη του ακουμπάνε τα δικά μου χαρίζοντας μου ένα γλυκό αλλά ταυτόχρονα παθιασμένο φιλί.
Τα χείλη μας κινούνται ρυθμικά, ταιριάζουν τέλεια, σαν να είναι φτιαγμένα το ένα για το άλλο.
YOU ARE READING
Make Hate
Romance« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά « Σε αγαπάω » « Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να πρ...