Κεφάλαιο 27ο

113 5 0
                                    

Μετά από λίγο φτάσαμε στον προορισμό μας.

Πάρκαρε την μηχανή και κατέβηκε σχετικά γρήγορα.

Κοίταξα γύρω μου προσπαθώντας να καταλάβω που στο καλό με είχε φέρει το μοσχάρι.

Τζίφος, το μέρος δεν μου θυμίζει τίποτα απολύτως.

Με έπιασε από την μέση και με κατέβασε προσεκτικά από την μηχανή.

Με το που πάτησα τα πόδια μου στην γη ένιωσα μια ζαλάδα.

Νομίζω μου έπεσαν λίγο βαριά τα τέσσερα κρουασάν με σοκαλάτα που έφαγα το πρωί...

Έβγαλα το κράνος μου και του το έδωσα.

Έβγαλε και εκείνος το δικό του και τινάζοντας ελαφρά τα σκούρα καστανά μαλλιά του κάτω από το φως του ήλιου.

« Κούκλος ε;» με ρώτησε και γέλασε πνιχτά

« Καρακουκλομάναρος» είπα σαν το χαζό και έσκασε στα γέλια

Μόλις συνειδητοποίησα ότι αυτό το είπα απ'έξω μου γούρλωσα τα μάτια μου.

« Σταματά να γελάς ρε βόδι » του είπα θιγμένα και σήκωσε τα χέρια του ως ένδειξη παραίτησης

Χαμογέλασε αχνά και μου έγνεψε να τον ακολουθήσω.

Περπατούσαμε δίπλα δίπλα χωρίς να μιλάμε, απλά απολαμβάναμε τον ήλιο.

Μετά από λίγο σταμάτησε απότομα.

Γύρισα προς το μέρος του και οι ματιές μας διασταυρώθηκαν.

« Κλείσε τα μάτια » είπε χαλαρά και μου χαμογέλασε πονηρά

« Δεν υπάρχει περίπτωση» είπα σταυρώνοντας τα χέρια κάτω από το στήθος μου

Ξεφύσηξε και με κοίταξε νευριασμένα.

« Δεν σε ρώτησα » είπε απότομα και σκάλωσα

Πριν προλάβω να απαντήσω με πήρε σα σακί με πατάτες και με έβαλε στην πλάτη του.

Άρχισα να χτυπιέμαι σαν υστερικό αλλά με αγνόησε κατηγορηματικά ο μπαμπουίνος.

Τώρα εγώ φταίω να ξεράσω στα οπίσθια του; Ε μα, πέρα δώθε, πέρα δώθε, πλυντήριο ρούχων έχει γίνει το στομάχι μου!

Μετά από κάνα πεντάλεπτο σταμάτησε.

Δεν μπορούσα να διακρίνω που βρισκόμασταν.

Με κατέβασε από την πλάτη του και με ακούμπησε απαλά στο έδαφος.

Πήρα μια κοφτή ανάσα για να μην βγάλω τα έντερα μου και άρχισα να του φωνάζω.

Make HateDonde viven las historias. Descúbrelo ahora