Κεφάλαιο 30ο

99 6 0
                                    

Σοφία pov:

Το κουδούνι χτύπησε και γύρισα απότομα προς την πόρτα παίρνοντας μια κοφτή ανάσα.

Ο Λουκ σηκώθηκε από τον απέναντι καναπέ και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.

Άνοιξε και ο αδελφός μου μπήκε χαμογελαστός, χαμογελαστός μέσα στο σπίτι.

Αυτό το παιδί, εντελώς εκτός κλίματος!

Τινάχτηκα από την θέση μου και έτρεξα κατά πάνω του περνώντας τον στην αγκαλιά μου.

Αχουυυυυυυυ, μου έλειψες βρε στρουμφάκι μου!!!!!

« Σιγά ρε Σόφη, θα με πνίξεις » είπε και τον άφησα αμέσως κοιτώντας τον θιγμένη

Άκουσα τον Λουκ να γελάει πνιχτά από πίσω μου και του έριξα ένα υποτιμητικό βλέμμα.

Ο αδελφός μου χαιρέτησε τους υπόλοιπους κάνοντας μια αλλόκοτη χειραψία με τον Αντρέα.

Πήρε τα πράγματα μου και στάθηκε στο κατώφλι της πόρτας.

« Εγώ θα περιμένω έξω » είπε και έφυγε χαιρετώντας τους υπόλοιπους

Τουλάχιστον είναι διακριτικός, δεν μπορώ να πω!

Γύρισα από την άλλη και είδα ολόκληρη την οικογένεια στην σειρά να με κοιτάει θλιμμένα.

« Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσι μου, χαρήκαμε πάρα πολύ που σε γνωρίσαμε » είπε η κυρία Αντωνία πλησιάζοντας προς το μέρος μου

Ο κ. Θανάσης την ακολούθησε και στάθηκαν και οι δύο μπροστά μου.

« Δική μου είναι χαρά » είπα χαμογελώντας σφιγμένα και τους φίλησα σταυρωτά

Στάθηκαν λίγο πιο πίσω και τα τρία αδέλφια εμφανίστηκαν μπροστά μου.

« Ελπίζω να τα ξαναπούμε» είπε ο Αντρέας ξύνοντας αμήχανα τον σβέρκο του αν και θα ορκιζόμουν πως μια θλίψη χρωμάτιζε το βλέμμα του

Του έγνεψα καταφατικά και πριν προλάβω να απαντήσω η Μαρία όρμησε στην αγκαλιά μου.

Με έσφιξε με τα μικρά της χεράκια και εγώ ανταπέδωσα αμέσως την αγκαλιά της.

« Δεν μπορείς να μείνεις για πάντα εδώ;» με ρώτησε στενοχωρημένα

« Δυστυχώς δεν γίνεται » είπα ήρεμα και εκείνη χαμήλωσε το βλέμμα της

Απομακρύνθηκε από κοντά μου και μια σκιά κάλυψε το πρόσωπο μου.

Κοίταξα ψηλά και είδα τον Λουκ να στέκεται μπροστά μου.

Σηκώθηκα από τα γόνατα μου και στάθηκα και εγώ μπροστά του.

Make HateOù les histoires vivent. Découvrez maintenant