Κεφάλαιο 42ο

99 3 0
                                    

Λουκ pov:

« Τι έκανες τόση ώρα;» με ρώτησε και πάγωσα

Δεν ήξερα τι να της απαντήσω.

Απλά καθόμουν και κοιτούσα το κενό προσπαθώντας να σκεφτώ μια καλή δικαιολογία.

Το ξέρω, κι άλλο ψέμα... Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή.

Δεν μπορούσα να της πω για το τηλεφώνημα... Όχι ακόμα τουλάχιστον...

« Θες αναλυτική περιγραφή;» ρώτησα πονηρά προσπαθώντας να αποφύγω την ερώτηση

Το πρόσωπο της παρέμεινε ψυχρό και το χαμόγελο μου σβήστηκε κατευθείαν.

Μάλλον δεν έχει όρεξη για αστειάκια... Λογικό.

Περίμενε να της απαντήσω καρφώνοντας το βλέμμα της πάνω μου.

Αλλά δεν μπορώ.

« Θα μου πεις τι έγινε;» την ρώτησα και ακούμπησα το χέρι μου στο μάγουλο της αλλάζοντας θέμα

« Ο Γιάννης» είπε το ίδιο ψυχρά

Στο άκουσμα του ονόματός του έσφιξα τις γροθιές μου και γρύλισα σιγανά.

Μετά από αυτό που του έκανα είχε τα μούτρα να ξαναέρθει εδώ ο πούστης!

« Τι σου έκανε;» την ρώτησα απότομα

« Τίποτα. Δεν τον άφησα να με ακουμπήσει» είπε και άφησα μια ανάσα ανακούφισης

Έφυγε από μπροστά μου και κάθησε στον καναπέ χωρίς να αλλάξει καθόλου την έκφραση του προσώπου της.

Ψυχρή και απόμακρη...

Πήγα και έκατσα δίπλα της στρέφοντας το βλέμμα μου πάνω της.

« Όλα καλά;» την ρώτησα απορημένος

« Τι μου κρύβεις;» με ρώτησε και κάρφωσε το βλέμμα της στο δικό μου

Γούρλωσα τα μάτια μου και προσπάθησα να σκεφτώ κάτι να πω.

« Τι εννοείς;» είπα αδιάφορα, σαν να μην καταλαβαίνω για ποιο πράγμα μιλάει

« Τι δεν κατάλαβες;» είπε ειρωνικά

« Δεν σου κρύβω τίποτα » είπα προσπαθώντας να το παίξω χαλαρός

« Σταματά να μου λες ψέματα γαμώτο!» είπε πιο δυνατά αυτή την φορά

Με πλησίασε και άρχισε να χτυπάει το στήθος μου με τις γροθιές της.

Οι πληγές μου... Μόρφασα και έβγαλα μια κραυγή πόνου.

Μόλις το κατάλαβε απομακρύνθηκε και με κοίταξε με ένα βλέμμα που δεν έχω ξαναδεί στο πρόσωπο της.

Make HateWhere stories live. Discover now