Και καθώς απολάμβανα το φαγητό μου κάποιος ήρθε και κάθησε δίπλα μου.
Γαμώ το σπίτι του! Ούτε να φάμε με την ησυχία μας δεν μπορούμε;
Ναι, το καθυστερημένο είναι.
Δεν του έδωσα καμία απολύτως σημασία και συνέχισα την δουλειά μου.
«Με αγνοείς;» είπε και με γύρισε έτσι ώστε να τον κοιτάω
Δεν απάντησα και συνέχισα να μασουλάω σαν κατσίκα.
Έβγαλε ένα χαρτάκι από την τσέπη της φόρμας του και μου το έδωσε.
Πήρα το χαρτάκι στα χέρια μου και κόντεψα να πνιγώ.
Έχει ένα τηλέφωνο γραμμένο...
«Μην χαίρεσαι, δεν είναι δικό μου.» είπε αδιάφορα
« Αααα ε τότε να χαρώ » είπα και αναστενάξε
«Απλά πάρε σε αυτό το νούμερο μετά από το σχολείο» είπε και έφυγε
Τι ήταν τώρα αυτό; Έβαλα το χαρτάκι στην τσέπη μου και συνέχισα να τρώω.
(...)
Επιτέλους τελείωσε το μαρτύριο!
Γύρισα σπίτι και πήγα κατευθείαν να βάλω πιτζάμες.
Έφαγα και μετά διάβασα τα μαθήματα μου.
Γύρω στις 18:00 αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο στο νούμερο που μου έδωσε το πρωί ο βλάκας.
Πληκτρολόγησα το νούμερο και το σήκωσε μια γυναικεία φωνή που σίγουρα έχω ακούσει ξανά.
Αρχή κλήσης:
- Παρακαλώ;
- Α γεια σου κορίτσι μου
- Γεια σας
- Είμαι η κ.Αντωνία η μητέρα του Λουκ. Δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά είχαμε έρθει μια φορά στο σπίτι σας για δείπνο.
- Α ναι σας θυμάμαι
- Ωραία. Θα ήθελα μία χάρη
- Αν μπορώ να βοηθήσω ευχαρίστως
- Εγώ και ο άντρας μου θα πάμε σε ένα συνέδριο αύριο και θα λείψουμε ολόκληρη την επόμενη εβδομάδα και δεν έχω που να αφήσω τα παιδιά.
- Αχα καλό ταξίδι, αλλά εγώ που κολλάω;
- Θα ήθελα αν μπορείς να τα προσέχεις εσύ. Με την αντίστοιχη αμοιβή φυσικά.
- Εννοείται να μείνω σπίτι σας για μια ολόκληρη εβδομάδα;
- Ναι, αν δεν έχεις πρόβλημα. Θα έλεγα στον Λουκ να τα προσέχει αλλά νομίζω ότι αυτός χρειάζεται περισσότερη προσοχή.
YOU ARE READING
Make Hate
Romance« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά « Σε αγαπάω » « Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να πρ...
