Make Hate

Κεφάλαιο 47ο

Καλλιόπη pov:

Ντινννν Ντοννννννν

Σηκώθηκα από τον καναπέ και άρχισα να κατευθύνομαι προς την πόρτα.

Την άνοιξα και πήρα μια κοφτή ανάσα μόλις είδα τον Άρη στο κατώφλι.

Ήξερα ότι ήταν εκείνος, έρχεται κάθε πρωί από το σπίτι μου και πηγαίνουμε μαζί στο σχολείο.

Τον σκάναρα με τα μάτια μου από την κορυφή ως τα νύχια και μια ανατριχίλα με διαπέρασε...

Σήμερα... Είναι πανέμορφος!

Καλά όχι ότι τις άλλες μέρες δεν είναι αλλά ειδικά σήμερα είναι θεός!

Μερικές τούφες των κατάμαυρων μαλλιών του έπεφταν ελαφρά στο μέτωπο του λόγω της υγρασίας και τα μάγουλα του ήταν ελαφρώς ροδαλά από το κρύο.

Φορούσε μια γκρί φαρδιά φόρμα η οποία ταίριαζε απόλυτα με το μαύρο, μάρκας, μπουφάν του και τα κατάλευκα converse του.

Με κοίταξε και εκείνος από πάνω μέχρι κάτω και ένα γλυκό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του την ώρα που το βλέμμα του επέστρεφε στο δικό μου.

« Καλημέρα » είπα ανταποδίδοντας το χαμόγελο του

« Καλημέρα, είσαι έτοιμη; »  με ρώτησε και έγνεψα καταφατικά

Βγήκαμε από το σπίτι κλείνοντας την πόρτα πίσω μας και αρχίσαμε να περπατάμε προς το σχολείο.

(...)

Μόλις φτάσαμε ο Άρης πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση μου τραβώντας με κοντά του και η έκφραση του προσώπου του άλλαξε απότομα καθώς κοιτούσε κάτι πίσω μου.

Ακολούθησα τα μάτια του και μόλις κατάλαβα τι είδε σταμάτησα να αναπνέω.

Όχι, όχι, όχι!

Ο Γιώργος ερχόταν με φόρα προς το μέρος μας και ένιωσα το χέρι του Άρη να σφίγγεται γύρω μου.

Ο Γιώργος έφτασε δίπλα μας και το βλέμμα του έπεσε κατευθείαν στην μέση μου, στο χέρι του Άρη.

Είδα την έκφραση του να αλλάζει στιγμιαία σε κάτι σκληρό αλλά δεν το άφησε να φανεί για πολύ.

Ανοιγόκλεισε τα μάτια του και ένα ψεύτικο χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.

« Γεια σας παιδιά, τι κάνετε;» ρώτησε ο Γιώργος κοιτώντας μας εναλλάξ

« Μιλάμε σε έναν πανίβλακα » είπε ο Άρης δίνοντας τρομακτική χροιά στην φωνή του ένας μυς στους κροτάφους του συσπάστηκε