Μία εβδομάδα μετά:
🎶 Ο σάκος βαρύς και αν ήσουν καλός τα δώρα θα βρεις στο τζάκι σου εμπρός Ο ΆΙ ΒΑΣΊΛΗΣ ΠΆΛΙ ΘΑ ' ΡΘΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ🎶
Ω γιεςςςςςςςςςςς! Bye bye κολαστήριο, δεν θα σου κάνω την χάρη να πατήσω το υπέροχο ποδαράκι μου εδώ για τις επόμενες δύο εβδομάδες!
Ναι, καλά καταλάβατε.
Ήρθαν επιτέλους τα Χριστούγεννα! Το οποίο σημαίνει δύο πράγματα:
1) Θα βάλω 1.234 κιλά τις πρώτες δύο μέρες των διακοπών αφού θα καταβροχθίσω οτιδήποτε αρχίζει από Μ και τελειώνει σε ΕΛΟΜΑΚΆΡΟΝΟ
2) Θα πέσω σε χειμερία νάρκη αφού γίνω ΠΟΛΙΚΉ ΑΡΚΟΎΔΑ από το πολύ φαί
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ έτσι γιορτάζω τα Χριστούγεννα μου και δεν έχω κανένα απολύτως θέμα με αυτό.
Βγήκα από την τάξη και άρχισα να χορεύω μόνη μου σαν το καθυστερημένο στους διαδρόμους του σχολείου.
Μια καθηγήτρια που στεκόταν στην γωνία με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω με ένα βλέμμα απορίας.
ΤΙ ΚΟΙΤΆΣ ΜΩΡΉ ΣΚΎΛΑ? Εγώ τουλάχιστον δεν έχω μίζερη ζωή σαν την δικιά σου!
Μόλις έφτασα στην είσοδο είδα τον αδελφό μου να με περιμένει κοιτώντας το κινητό του και άρχισα να κινούμαι κατευθείαν προς το μέρος του.
« Γειααααα σου αδελφούλη μουυυυυυυυυ» του είπα χαμογελώντας του ασυνήθιστα θερμά
Και...
Καμία απάντηση.
Φφφφφφ, ανάσες Σοφία, ΑΝΆΣΕΣ!
Ούτε καν το βλέμμα του δεν σήκωσε το βόδι!
ΜΕ ΑΓΝΟΕΊΣ? ΞΈΡΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕΊΜΑΙ ΕΓΏ? ΞΈΡΕΙΣ? ΌΧΙ ΠΕΣ ΜΟΥ, ΞΈΡΕΙΣ?
Όχι;
Ούτε εγώ.
Τέλος πάντων...
Μετά από κάνα τέταρτο αποφάσισε να μου ρίξει ένα αδιάφορο βλέμμα, που διήρκησε μισό κλάσμα του δευτερολέπτου, και αμέσως μετά ξανά στράφηκε στο κινητό του.
« Α ήρθες;» με ρώτησε τόσο αδιάφορα που για μία στιγμή νόμιζα ότι θα κοιμηθεί στην μέση του προαυλίου από την βαρεμάρα
Σιγά καλέ, μην χαίρεσαι τόσο πολύ που βλέπεις! Πρόσεχε μην πάθεις τίποτα από τον πολύ ενθουσιασμό!
« Όχι ρε. Συνάντησα κίνηση στον δρόμο και έστειλα την δίδυμη αδελφή μου να σε προειδοποιήσει ότι θα αργήσω» του απάντησα ειρωνικά σταυρώνοντας τα χέρια κάτω από το στήθος μου
« Α» ήταν το μόνο πράγμα που είπε και ήθελα να του πετάξω το βαράκι 167 κιλών- τσάντα μου στο κεφάλι μπας και ξυπνήσει το βλαμμένο
« Άξης και ξερός » του απάντησα και άρχισα να περπατάω μόνη μου για το σπίτι
Μου χάλασε την διάθεση το ηλίθιο!
Αδέλφια. Τι να πεις; Πεταμένα λεφτά!
Δύο εβδομάδες μετά:
BẠN ĐANG ĐỌC
Make Hate
Lãng mạn« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά « Σε αγαπάω » « Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να πρ...
