Σοφία pov:
Τρεις μήνες μετά
« Φφφφφφ... Όχι, όχι, όχι. ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΣΟΥ ΛΈΩ! » άρχισε να γκρινιάζει η Θάλεια κουνώντας το κεφάλι της δεξιά και αριστερά
« Φυσικά και μπορείς! » είπε η Καλλιόπη προσπαθώντας να την καθησυχάσει
Ναι, λοιπόν.
Καθόμαστε εδώ και σαράντα πέντε λεπτά στο δωμάτιο της Θάλειας - η οποία έχει πάθει ΚΡΊΣΗ ΠΑΝΙΚΟΎ για τις προαγωγικές εξετάσεις - και προσπαθούμε να την ηρεμήσουμε.
« Ναι ρε σιγά, πως κανείς έτσι. Δηλαδή του χρόνου που θα δίνουμε πανελλήνιες τι θα κάνουμε; Θα πηδήξουμε από το μπαλκόνι; » ρώτησα χαλαρά ανασηκώνοντας τους ώμους μου
« Δεν νιώθω καλά!» ψυθήρισε η Θάλεια και σοριάστηκε στην αγκαλιά της Καλλιόπης ή οποία τόση ώρα της κάνει κομπρέσες με κρύο νερό
« Ρε, Σόφα! » μου φώναξε η Καλλιόπη γνέφοντας προς την "τέζα" Θάλεια στα πόδια της
« Πρώτον, μην με ξαναπείς Σόφα. Και δεύτερον δεν φταίω εγώ που η φιλενάδα μας από εδώ σε λίγο θα πάθει ανακοπή από το άγχος! » απολογήθηκα
« Μα καλά εσύ δεν αγχώνεσαι καθόλου; » ρώτησε η ΩΡΑΊΑ ΚΟΙΜΩΜΈΝΗ - Θάλεια σηκώνοντας ελαφρώς το κεφάλι της από τα πόδια της Καλλιόπης
« Πας καλά; » "ΜΟΥ ΈΧΟΥΝ ΚΟΠΕΊ ΤΑ ΠΌΔΙΑ" ήθελα να προσθέσω αλλά συγκρατήθηκα
« Ναι ναι, σε είδα της προάλλες που ξέρασες στην γλάστρα της είσοδο του σχολείου» είπε η Καλλιόπη μισοκλείνοντας τα μάτια της
Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι τι λέει αυτή ρε? Για ποια με πέρασε;
« Λάθος κάνεις. Δεν ήμουν εγώ.» είπα θιγμένη
« Είμαι σίγουρη! » είπε ειρωνικά και της χάρισα το μεσαίο μου δάχτυλο
« Αλλά ας αφήσουμε εμένα και ας ασχοληθούμε με εσένα καλύτερα » είπα και μέχρι και η ωραία κοιμωμένη σηκώθηκε και ανακάθησε στην θέση της
« Πότε σκοπεύεις να μας πεις τι τρέχει με εσένα και τον Άρη; » την ρώτησα και το βλέμμα της χαμήλωσε
« Τι εννοείς;» ψυθήρισε η Καλλιόπη βάζοντας μία τούφα των μαλλιών της πίσω από το αυτί της
« Ναι ρε συ, ο τύπος κάνει λες και σε μισεί εδώ και τρεις μήνες περίπου.» είπε η Θάλεια και έγνεψα συμφωνώντας μαζί της
Πράγματι τους τελευταίους τρεις μήνες έχουμε έρθει παρά πολύ κοντά με τον Λουκ, τον Νίκο και τον Άρη. Βγαίνουμε μαζί, μιλάμε, καθόμαστε μαζί στα διαλείμματα, πειράζουμε ο ένας τον άλλον... Θα τολμούσα να πω πως έχουμε γίνει... Φίλοι.
YOU ARE READING
Make Hate
Romance« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά « Σε αγαπάω » « Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να πρ...
