« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά
« Σε αγαπάω »
« Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε
Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να πρ...
Μπούκαρα στο δωμάτιο του και εκεί είδα το ΓΊΔΙ? Τι κάνει αυτός εδώ;
Με κοίταξε από την κορυφή ως τα νύχια και έγλειψε τα χείλια του.
Φοράω αυτά ⬇️ :
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Τι να κάνω δηλαδή; Εγώ έτσι νιώθω άνετα. Τι ζόρι τραβάει αυτός;
Έμεινα λίγο να τον κοιτάω. Δεν φοράει μπλούζα! Γιατί δεν φοράει μπλούζα; Θέλει να πάθω κάνα εγκεφαλικό!!!! Ααααααα ΚΟΙΛΙΑΚΟΊ!!!!! Ιιιιι και φλέβες! Λιώνω... Φέρτε μια σφουγγαρίστρα καλέ να με μαζέψετε!
Φυσικά από τον λήθαργο με έβγαλε το ηλίθιο ο αδελφός μου.
«Χελοουυυ??? Βλαμμένη χτυπάμε και καμιά πόρτα» είπε το ηλίθιο
«Ε; Τι; Α... Εμ....» είπα και ο άλλος άρχισε να γελάει
«Χαζό είσαι ρε;» είπε ο αδελφός μου
«Νομίζω ότι η αδελφή σου κάτι είδε και άναψε» είπε ο μπαμπουίνος και μου έκλεισε το μάτι
Μα καλά δεν ντρέπεται λίγο... Ακούνε και μικρά παιδιά... Τσ τσ τσ θα σε μαλώσω!
Τότε ξύπνησα από το λήθαργο μου και σκούπισα τα σάλια μου (όχι νταξει 😅 μην το παρακάνουμε).
«Εγώ ήρθα απλά να σε ενημερώσω ότι θα πας να μου πάρεις ΤΏΡΑ πατατάκια μιας και καταβρόχθισες τα δικά ΜΟΥ » είπα απευθυνόμενη στον αδελφό μου προσπαθώντας να μην κοιτάξω τον βλάκα ούτε λίγο
«Δεν υπάρχει περίπτωση! Πάνε μόνη σου μπας και χάσεις και κάνα κιλό» είπε αδιάφορα το ηλίθιο
«ΌΧΙΙΙΙΙΙΙ» είπε ο Λουκ και γυρίσαμε και δύο και τον κοιτάξαμε με απορία
«Δεν χρειάζεται να αδυνατίσει! Μια χαρά είναι και έτσι...» είπε και δάγκωσε το κάτω χείλος του καθώς με σκάναρε με τα μάτια του ξανά
