Προσπάθησα να τραβηχτώ μακριά του αλλά τα χέρια του βάρυναν γύρω από την μέση μου.
« Σε μισώ τόσο πολύ » είπε βαριανασαίνοντας
«Γιατί σε σκέφτομαι συνέχεια » πρόσθεσε καρφώνοντας τα καταπράσινα μάτια του στα δικά μου
ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΉΤΑΝ ΤΏΡΑ ΑΥΤΌ? Που ακούστηκε τέτοιο πράγμα;
« Τι;» ήταν το μόνο που κατάφερα να αρθρώσω
« Δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι » είπε προσπαθώντας να διαβάσει το βλέμμα μου
« Και το μισώ αυτό » πρόσθεσε σφίγγοντας ελάχιστα το σαγόνι του
Αποκλείεται... Όχι σου λέω, ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ! Μάλλον θα ονειρεύομαι και όπου να ναι θα μπουκάρει ο αδελφός μου και θα μου πετάξει κανένα χιλιοφορεμένο εσώρουχο!
Δεν γίνεται να είναι ερωτευμένος μαζί μου! Όχι, όχι, όχι δεν γίνεται!
Τον μισώ όσο οτιδήποτε άλλο σε αυτόν τον κόσμο, εκτός από τις μπάμιες φυσικά, και εκείνος το ίδιο!
Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα μέχρι στιγμής...
« Όχι » ψυθήρισα κουνώντας το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά αρνούμενη να πιστέψω αυτά που μόλις είχα ακούσει
« Ναι, Σοφία. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου από την πρώτη στιγμή που μου έχωσες κλοτσιά στα αρχίδια » είπε και ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε ασυναίσθητα στα χείλη μου υπενθύμιση αυτής της ανάμνησης
Σήκωσα το κεφάλι μου και το βλέμμα μου διασταυρώθηκε με το δικό του.
Δάγκωσε το κάτω χείλος του και τότε κατάλαβα ότι περίμενε να πω κάτι.
Το μυαλό μου άρχισε να κατεβάζει δεκάδες λέξεις για να απαντήσω αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν το κατάλληλο.
Απομακρύνθηκα λιγάκι στρέφοντας το κεφάλι μου στο πάτωμα.
Τα μάτια του εξερευνούσαν το πρόσωπο μου ψάχνοντας για την οποιοδήποτε αντίδραση αλλά εγώ παρέμενα ακίνητη, ανέκφραστη...
Κάτι μέσα μου μου φώναζε να τρέξω και να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω σαν να μην υπάρχει αύριο ,αλλά το μυαλό μου είχε αλλά σχέδια...
« Θέλω χρόνο » με άκουσα να ξεστομίζω χωρίς καν να το καταλάβω
Δεν μπήκα καν στον κόπο να σηκώσω το βλέμμα μου, δεν ήθελα να τον αντικρίσω στα μάτια... Δεν άντεχα.
YOU ARE READING
Make Hate
Romance« Σε μισώ, όσο δεν έχω μισήσει ποτέ κανέναν στην ζωή μου. Στο ορκίζομαι.» του είπα ψυχρά « Σε αγαπάω » « Μην τολμήσεις να το ξαναπείς αυτό. Δεν με αγαπάς. Αυτό δεν είναι αγάπη, Λουκ! » η φωνή μου έσπασε Το στόμα του άνοιξε και έκλεισε, ανίκανο να πρ...
