ღ22ღ

22 0 0
                                    

"Je zag je van af het begin af aan al als een mens en niet de seriemoordenaar die je gevangen hield. Je kroop niet bang terug." Antwoordde ik.

Ze bloosde. "Bedankt dat je me in leven hield. Ik heb veel dingen geleerd... Ook wat minder fijne dingen." Vervolgde ze. "Hoe voel je je trouwens?" Vroeg ik tussen door.

"Gaat wel kan beter. Waar is violet? Hoe gaat het met haar?" Vroeg ze. " Bij mijn moeder, Wyatt en Xavier ze is veilig. Je mist haar zekker?" Zei ik geruststellend. Ze knikte.

POV Djeslynn
5 dagen later had Ian ook de code van Ruby weten kraken. Wyatt haalde ons op en bracht ons naar het huis van Ian. Hij had mij losjes vast gemaakt. Ik wou niks liever dan naar mijn dochter.

Een uur later waren we er eindelijk. Ruby was nog gebleven voor ze naar huis ging. Toen iedereen weg was maakte Ian mij weer los. Waarna hij Violet haalde. Toen ik haar zag barstte ik in tranen uit.

" Djes Xavier komt morgen om de zwangerschap te controleren." Zei Ian voor dat we gingen slapen. " Oke, vergeet je mij niet vast te maken..." Antwoordde ik zacht.

" Is dat nodig dan?" Vroeg hij verbaasd. Ik knikte. Was tenslotte niet anders meer gewend. " Is niet nodig ik vertrouw je. Tenzij jij het echt wilt." Antwoordde Ian.

"O-o-oke." Stotterde ik. Ik viel kort daarna in slaap op zijn schouders. Levi had in de tijd dat we daar waren een copie laten maken van de sleutel van dit huis.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd lag ik strak vast , ketting in mijn mond... Zo strak dat het extreem veel pijn deed... Gelukkig werd Ian niet veel later wakker...

" Wat is er gebeurd? " Vroeg hij terwijl hij de ketting uit mijn mond haalde. "G-g-geen idee... Ben ook nog maar net wakker... " Zei ik angstig. " Het komt goed belooft. " Probeerde Ian mij rustig te krijgen...

Een uur later was Xavier er al. " Heeey, hoe gaat het?" Vroeg Xavier toen hij binnenkwam. Het was Ian gelukkig al weer gelukkig om mij los te krijgen. "Het kan beter... Heel mijn lichaam doet pijn..." Antwoordde ik.

POV Ian
"Laat je haar tegenwoordig los lopen? Dacht dat je haar gevangen hield." Vroeg Xavier. " Mag haar dan wel Ontvoerd hebben maar dat betekent niet dat ik haar het leven moet af nemen." Antwoordde ik.

Djes was de hele tijd stil en was in haar gedachten bezig. " Xavier is het schadelijk als je iemand afzonderd van de wereld om zich heen en hem net genoeg lucht geeft om te overleven? " Vroeg ik zorgzaam.

"Wat denk je zelf .Tuurlijk is dat gevaarlijk. Jij hebt dat toch niet bij haar gedaan toch?" Antwoordde hij. "Ik niet nee iemand anders wel wat kan er door gebeuren?" Vroeg ik terwijl ik me onwijs veel zorgen maakte.

"Voor hoelang?"  Vroeg hij. " 4 dagen en een week er zat een maand tussen." Antwoordde ik. "Ze zit er al mentaal door heen omdat ze al een aantal jaar tegen haar zin. Word vastgehouden... " Begon Xavier.

" Door dat zit ze in een mentale gevangenis ze gaat slechte herinneringen herbeleven. Waardoor ze nog verder achteruit kan gaan met haar mentale gezondheid." Vervolgde hij.

werd verliefd op mijn slachtoffer Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu